Ogroman faktor destrukcije ovog Ummeta je njihova nesaglasnost. To se najbolje vidjelo nakon Osmanovog , r.a, ubistva, kada je dio ashaba dao prisegu Aliji , r.a, dok je Muavija , r.a, koji je bio namjesnik Šama bio mišljenja da se prvo presudi Osmanovim ubicama, za razliku od Alije , r.a, koji je bio mišljenja da treba odgoditi stvar dok se situacija ne smiri. Različita mišljenja bila su povodom smutnje i sukoba koji su se desili između dvije skupine. Nakon toga su se pojavile razne vrste frakcija, a neke od njih su smatrali Aliju , r.a, bogom, neki su smatrali i pozivali da je poslanstvo trebalo biti dato njemu, ali ga je Džibril, a.s., dao Muhammedu ,s.a.v.s.,. Ovo su inače jedne od najvećih laži i izmišljotina, da nas Allah sačuva. Sekte koje se pojaljuju su Zejdijje, Karamite, Abidijuni, koji su sebe nazivali Fatimijama, pa su se poslije oni sami izdjelili na Nusejrijje, Druze, Šujhijje i Hašašine. Šteta od ovih sekti, kako to ističe šejh Ibn Tejmijje, “veća je od štete Židova i takve se ne smije postavljati na granice islamske države.” Od frakcija su nadalje i Ismailijje čija je stvarna namjera bila rušenje islama, a od njih su nastale sekte Behra i Agahanijje.
Od onih koji su saučesnici u rušenju Ummeta su zagovornici novotarije poput Hawaridža. Od njihove zablude je napad i suprostavljanje vladaru, te njihova osuda svih onih koji nisu njihova mišljenja da su nevjernici. Oni odbijaju Sunnet ako ne nađu jasan kur’anski ajet da ga potvrđuje. Ibadijje je slična sekta koja je poznata čak do današnjeg vremena. Takođe mu’tezile koji zastupaju novotariju da je Kur’an stvoren. Od njih su i kaderije koji niječu kader, zatim Džehmijje koji niječu ajete i hadise koji govore o Allahovim svojstvima. Npr, kažu Allah nema ruke ni lice i sl. Džebrije niječu da i jedan pokret ili posao pripada čovjeku i pripisuju ga Allahu, subhanehu ve te’ala. Nadalje, sekta Murdžija koji smatraju da ne smetaju grijesi ako ima imana u srcu. Njima se suprostavio šejhu-l-islam Ibn Tejmije i ukazao na temeljne greške u njihovom mišljenju da su svi ljudi na istom stepenu imana, jer nisu uzeli u obzir da se ljudi uzdižu dobrim djelima jedni nad drugim. Tu su i Eš‘arije koji su poznati po tumačenju Allahovih svojstava, što je u suprotnosti onome na čemu je ehlu Sunnet i džema’at.
