Uči radi Allaha a ne radi nečeg drugog !

Ebu Hurejra, radijallahu anhu, prenio je sljedeće Resulullahove, sallallahu alejhi ve sellem, riječi:

من تعلم علما مما يبتغى به وجه الله تعالى لا يتعلمه إلا ليصيب به عرضا من الدنيا لم يجد عرف الجنة يوم القيامة
"Ko bude stjecao znanje koje se stječe radi Allahovog lica isključivo radi dunjalučke koristi, neće osjetiti miris Dženneta na Sudnjem danu“. Ahmed (8457), Ebu Davud (3664) i Ibn Madža (252).

Ka'b b. Malik, radijallahu anhu, pripovijedao je da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao:

من طلب العلم ليجاري به العلماء أو ليماري به السفهاء أو يصرف به وجوه الناس إليه أدخله الله النار
"Allah će onoga ko bude stjecao znanje da se nadmeće s učenim ili raspravlja s neukim ili skreće pažnju na sebe - baciti u Vatru“. Et-Tirmizi (654).

Abdullah b. Amr b. el-As, radijallahu anhuma, prenosi da je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao:

إِنَّ اللَّهَ يُبْغِضُ الْبَلِيغَ مِنْ الرِّجَالِ الَّذِي يَتَخَلَّلُ بِلِسَانِهِ كَمَا تَتَخَلَّلُ الْبَقَرَةُ
"Uistinu Allah mrzi rječitog čovjeka koji, dok govori, uvija jezikom kao što krava uvija jezik. " Ebu Davud (5005) i Et-Tirmizi (2853).


Džabir b. Abdullah, radijallahu anhuma, prenosi sljedeće Resulullahove, sallallahu alejhi ve sellem, riječi:

إن من أحبكم إلي ، و أقربكم مني مجلسا يوم القيامة أحاسنكم أخلاقا ، و إن أبغضكم إلي و أبعدكم مني مجلسا يوم القيامة الثرثارون ، و المتشدقون ، و المتفيهقون
"Najdraži među vama i najbliži meni na Sudnjem danu bit će oni koji imaju najljepše ponašanje. A najmrži među vama i najdalji od mene na Sudnjem danu bit će brbljivci, hvališe i oholi ljudi. " Et-Tirmizi (2018).

Abdurrahman b. Šibl, radijallahu anhu, prenosi da je Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem, jednom prilikom rekao:

‏اقرءوا القرآن ولا ‏ ‏تغلوا ‏ ‏فيه ولا تجفوا عنه ولا تأكلوا به ولا تستكثروا به
"Učite Kur'an, ali nemojte se od njega otuđivati ni pretjerivati, nemojte na njemu zarađivati ni gomilati“. Ahmed (15529, 15668 i 15670)
Džabir b. Abdullah, radijallahu anhu, pripovijedao je: "Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je:

اقرءوا القران وابتغوا به الله تعالى من قبل أن يأتي قوم إقامة القدح يتعجلونه ولا يتأجلونه
'Učite Kur'an Allaha radi, prije nego što se pojave ljudi koji će ga izuzetno precizno učiti, ali radi ovog, a ne radi onog svijeta.'" Ahmed (14855) i Ebu Davud (830).

Imran b. Husejn, radijallahu anhu, prošao je pored nekog čovjeka koji je učio Kur'an i od ljudi tražio nadoknadu za to. Imran je rekao : "Inna lillahi ve inna ilejhi radžiu'n" (Svi smo Allahovi i Njemu se vraćamo) "Čuo sam Resulullaha, sallallahu alejhi ve sellem, da govori:

اقْرءُوا القرآنَ واسألوا الله به، فإنَّ مِنْ بَعْدِكُمْ قَوْمًا يَقرءون القرآن يسألون به الناس
'Neka onaj ko uči Kur'an nagradu traži od Allaha! Zaista će se pojaviti ljudi koji će učiti Kur'an i nadoknadu tražiti od svijeta. "' Ahmed (19885 i 19944), Et-Tirmizi (2917), Ibn Ebu Šejba, 10/479, El-Bezzar, u zbirci El-Musned (3553 i 3554), Et-Taberani, u djelu El-Mu'džemit-l-kebir, 18/370, 371 i 373, i El-Bejheki, u djelu Šu'abu-l-iman (2629).

Omer b. el-Hattab, radijallahu anhu, kaže: "Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je:

يظهر الإسلام حتى تختلف التجار في البحر وحتى تخوض الخيل في سبيل الله ثم يظهر قوم يقرؤون القرآن يقولون من أقرأ منا من أعلم منا من أفقه منا ثم قال لاصحابه: هل في أولئك من خير؟؟ وقالوا الله ورسوله أعلم قال: أولئك منكم من هذه الأمة وأولئك هم وقود النار
'Islam će osnažiti toliko da će trgovci slobodno ploviti morem, a ljudi će se boriti na Allahovom putu. Onda će se pojaviti generacija koja će učiti Kur'an i govoriti: 'Nema boljih učača od nas, niko nije znaniji od nas, niko nije učeniji od nas!" Potom je Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem, upitao ashabe: 'Šta mislite ima li u njima ikakvog dobra?' 'Allah i Njegov Poslanik najbolje znaju', odgovoriše, pa im reče: 'Oni su od vas, pripadnici su ovog ummeta, ali će biti gorivo džehenemsko. "' Et-Taberani, u djelu El-Esvat (6242) i El-Bezzar, u zbirci El-Musned (283)

Savjet onome koji sebi želi dobro...

Rekao je ebu Betin, neka je Allahova milost na njega :

„Dužan je onaj koji sebi želi dobro i koji zna da će biti pitan za ono što govori i koji zna da će biti odgovoran za svoje ubjeđenje, riječi i djela, da pripremi što bolji odgovor, da skine sa sebe odjelo neznalice i odbaci od sebe pristranost i zanos i bude iskren u traženju istine. Rekao je Uzvišeni Allah:

قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا
«Reci: «Ja vam savjetujem samo jedno: ustanite iskreno prema Allahu,» (Sebe, 46)

Neka mu bude jasno da ga ništa drugo neće spasiti do dotično i iskreno slijeđenje Kur'ana i sunneta. Rekao je Uzvišeni:

اتَّبِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَلَا تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ ۗ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ
«Slijedite ono što vam se od Gospodara vašeg objavljuje i ne uzimajte, pored Njega, nekog drugog kao zaštitinika!» (El-A'raf, 3)

I rekao je Uzvišeni:

كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ
«Knjiga koju ti objavljujemo blagoslovljena je, da bi oni o riječima njezinim razmislili i da bi oni koji su razumom obdareni pouku primili.» (Sad, 29)


Allah je već prije znao i odredio da će se desiti razilaženje u ummetu zato je naredio da ako se raziđu po nekom pitanju da se vrate Njegovoj Knjizi i sunnetu Njegovog Poslanika. Kaže Allah:

فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا
«A ako se u nečemu ne slažete, obratite se Allahu i Poslaniku, ako vjerujete u Allah i u onaj svijet; to vam je bolje i za vas rješenje ljepše.» (Nisa, 59)

Rekli su učenjaci, neka je Allahova milost na njih: Vraćanje Allahu je vraćanje Njegovoj Knjizi, vraćanje Njegovom Poslaniku je, vraćanje njemu dok je živ i vraćanje njegovom sunnetu poslije njegove smrti. Ajet dokazuje da nije vjernik onaj koji se ne vrati u razilaženju Allahovoj Knjizi i sunnetu Njegovog Poslanika. Kao što stoji u ajetu gdje kaže Uzvišeni:

إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ
«ako u Allaha i u onaj svijet vjerujete» (Nur, 2)

Dakle ovo je uslov koji ako ne postoji ne može postojati ni ono što se uslovilo. Nemoguće je da Allah naredi ljudima da se prilikom spora vrate na ono što ne može riješiti spor, a pogotovo u osnovama vjere gdje nije dozvoljeno slijepo slijeđenje po saglasnosti svih učenjaka. Rekao je Uzvišeni:

فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا
«I tako Mi Gospodara tvoga, oni neće biti vjernici dok za sudiju u sporovima međusobnim tebe ne prihvate i da onda zbog presude tvoje u dušama svojim nimalo tegobe ne osjete i dok se sasvim ne pokore.» (Nisa, 65)

A rekli su neki od selefa: "Niko neće ostaviti istinu osim iz oholosti svoje duše." a to svjedoče riječi Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem:

لا يدخُلُ الجنَّةَ مَنْ في قلبِهِ مثْقالَ ذَرَّةٍ مِنْ كِبْرٍ
«Neće ući u džennet onaj koji bude pri sebi imao i koliko je trun oholosti.» (Muslim)»

(Kraj citata eba Betina iz knjige - الانتصار لحزب الله الموحِّدين (ص67) .مكتبة ابن الجوزي. ط1–1407هـ .)

Tirmizijina zbirka hadisa – Knjiga 5

Najznačajnije djelo koje je Tirmizija ostavio iza sebe jeste, bez ikakve sumnje, njegov Džami'-Sunen. To je njegova poznata zbirka hadisa koja je uvrštena među šest najpouzdanijih hadiskih zbirki, poznatih pod zajedničkim nazivom "El-Kutubu-s-sitte".Neki je po važnosti u hadiskoj nauci stavljaju na treće mjesto, odmah iza Buharijina i Muslimova Sahiha.

Tirmizijina zbirka hadisa je , bez sumnje, jedna od najljepših, a istodobno i najkorinijih hadiskih zbirki. Autor je nastojao da u njoj uglavnom zabilježi kratke i jezgrovite hadise u kojima su sadržani oni propisi i pitanja sa kojima se čovjek kroz život svakodnevno susreće. Tirmizija ih je na jedan dosta zanimljiv i koristan način razvrstao po poglavljima. Ibn Esir u djelu Džamiu-l-Usul kaže: "Tirmizijin Sahih (tj. Džami-Sunen) jest najljepša i najkorisnija hadiska zbirka. Ustrojena je na izuzetno lijep način i ima najmanje ponovljenih hadisa."

Download link: Download
(desni klik "save target as..." ili “save link as...”)
Alternativni download link: Download


ili posjeti

is where my documents live!

Uticaj zapreke neznanja na tevhid (1)

Osnova vjere jeste spoznaja Allaha, dželle šanuhu, i obožavanje samo Njega, Koji sudruga nema.

U ovome nema opravdanje neznanjem, svejedno preovladavalo znanje – poput islamske zemlje – ili ne preovladavalo – poput nevjerničke zemlje - , i svejedno uspostavio se dokaz ili ne uspostavio. Neznalicu u ovome je obaveza formalno smatrati nevjernikom.

Oko ovoga postoji jedinstven stav imama:

Allah, dželle šanuhu, kaže:

وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَٰذَا غَافِلِينَ
أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِنْ بَعْدِهِمْ ۖ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
„I kad je Gospodar tvoj iz kičmi Ademovih sinova izveo potomstvo njihovo i zatražio od njih da posvjedoče protiv sebe: 'Zar Ja nisam Gospodar vaš?' – oni su odgovorili: 'Jesi, mi svjedočimo' – i to zato da na Sudnjem danu ne reknete: 'Mi o ovome ništa nismo znali', ili da ne reknete: 'Naši preci su prije nas druge Allahu pridruživali, a mi smo pokoljenje poslije njih. Zar ćeš nas kazniti za ono što su lažljivci činili?' I tako, eto, Mi opširno iznosimo dokaze, da bi oni došli sebi."(El-E'araf, 172-174)


Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao: „Čovjeku od stanovnika Vatre na Sudnjem danu će biti rečeno: Šta misliš da posjeduješ sve što je na Zemlji; da li bi se njime iskupio? Da, reći će. Potom će mu biti rečeno: Od tebe Sam tražio manje od toga, od tebe sam u leđima Ademovim uzeo obećanje da Mi nikoga ne pridružuješ, pa si odbio i druge Mi ravnim smatrao.“

Ibn Abbas veli: "Allah, dželle šanuhu, je potrao leđa Ademova pa je iz njih izveo svaku osobu koju će stvoriti sve do Sudnjeg dana i od njih uzeo obećanje da će Ga obožavati i da Mu neće druge pridruživati."

Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao: „Svako se dijete rađa u islamu – a u drugom predanju: u ovoj vjeri – pa ga njegovi roditelji učine jevrejom, kršćaninom ili vatropoklonikom.“

Također, rekao je: „Allah, dželle šanuhu, kaže: 'Ja sam, uistinu, stvorio Svoje robove pravovjernim, pa im dolaze šejtani odvraćaju ih od njihove vjere i zabranjuju im ono što sam im Ja dozvolio.'“

U predanju od Ubeja b. Ka'ba stoji: „Allah, dželle šanuhu, kaže: 'Uistinu ću za svjedoke protiv vas uzeti sedmera nebesa i sedam zemalja, i uzet ću za svjedoka protiv vas vašeg oca Adema, da ne kažete na Sudnjem danu nismo znali za ovo. Znajte da nema drugog istinitog boga osim Mene, niti ima gospodara osim Mene i nikoga Mi ne pridružujte.'“

Imam Ibn Kesir veli: „Skupina ispravnih prethodnika, a i sljedbenika, smatra da se pod ovim svjedočenjem podrazumijeva njihova prirođenost vjeri u jednog Boga (tevhidu).“

Također, veli: „Pod ovim se misli da je ovo svjedočenje učinio kao dokaz protiv njih u činjenju širka.“

Također, veli: „Ovo je učinio posebnim dokazom protiv njih što ukazuje da je prava vjera u kojoj su stvoreni, ustvari, priznavanje samo jednog Boga (tevhid).“

Imam El-Begavi veli: „Kaže: [Obećanje od vas sam uzeo samo da, o vi mušrici, ne bi rekli širk su činili i naši preci prije nas i prekinuli ugovor a mi smo njihovo potomstvo, tj. mi smo njihovi sljedbenici te smo se za njima poveli; pa da to učinite opravdanjem za sebe i kažete...“' Zar ćeš nas kazniti za ono što su lažljivci činili?'“. Zar ćeš nas kazniti zbog grijeha naših predaka lažljivih? Dakle, neće moći dokazivati ovakvim govorom nakon što je Allah, dželle šanuhu, podsjetio na uzimanje obećanja o vjeri u jednog Boga.

„I tako, eto, Mi opširno iznosimo dokaze...“, tj. pojašnjavamo dokaze da bi o njima ljudi razmišljali. „...da bi oni došli sebi.“, iz nevjerstva u tevhid.]“

Ibn Kesir veli: „Zato Uzvišeni kaže: „...i zato da ne reknete“, tj. da na Kijametskom danu ne reknu mi o ovome ništa nismo znali, tj. ništa nismo znali o tevhidu.“

Također, Ibn Kesir veli: „Uzvišeni obaviještava da je izveo potomstvo od Ademovih sinova da sami protiv sebe posvjedoče da je Allah, dželle šanuhu, njihov Gospodar i njihov Vladar, i da nema istinitog boga osim Njega, kao što ih je On, uzvišen neka je, na tome stvorio i to im urodio.“

El-Kurtubi veli: „Riječi uzvišenog „...mi svjedočimo...“, jesu riječi potomaka Ademovih, a znači: Svjedočimo da si Ti naš Gospodar i naš Bog.“

Također, veli: „Zar ćeš nas kazniti za ono što su lažljivci činili!?“ dolazi u značenju: Ti to nećeš učiniti, i nema opravdanja za onoga ko slijepo slijedi u tevhidu.

Et-Taberi veli: „Allah, dželle šanuhu, kaže: Svjedoci smo protiv vas o vi koji priznajete da je Allah vaš gospodar kako na Sudnjem danu ne biste rekli: „'Mi o ovome ništa nismo znali.'“, tj. mi to nismo znali, nismo ga poznavali, „...ili da ne reknete: 'Naši preci su prije nas druge Allahu ravnim smatrali, a mi smo pokoljenje poslije njih.“, a mi smo slijedili njihov pravac, „Zar ćeš nas kazniti...“ zbog širka kojeg su počinili naši preci i našeg slijeđenja njihovog pravca neznajući za istinu.“

El-Bejdavi veli: „Tj. ne želeći da reknete mi o ovome ništa nismo znali, tj. nismo obraćali pažnju na njega s dokazom...ili da ne kažete naši preci su prije nas druge Allahu ravnim smatrali, a mi smo pokoljenje poslije njih, pa smo se poveli za njima, jer slijepo slijeđenje u prisustvu dokaza i mogućnosti znanja o njemu ne vrijedi kao opravdanje.“

Autor djela El-Menar veli: „Znači: O Poslaniče, spomeni ono što je Allah, dželle šanuhu, uzeo od obećanja prirodnosti i razuma od cijelog čovječanstva, kada je izveo iz kičmi Ademovih sinova potomstvo njihovo, generaciju po generaciju, pa ih je Allah, dželle šanuhu, po prirodi stvorio u islamu. U njima je ostavio nagon vjerovanja i učinio od nužnog shvatanja njihovog razuma da je za svako djelo neophodan činilac, da svaki događaj ima svoj uzrok, i da je iznad svjetova mogućeg koji opstoje na pravilu uzroka i uzročnika, razloga i činjenica, Vladar Uzvišen nad svim što postoji, On je Prvi i Potonji i samo On zaslužuje da bude obožavan.“

Također, veli: „Rekli su: 'Jesi, mi svjedočimo.', tj. naravno, Ti si naš gospodar i samo Ti zaslužuješ da te obožavamo.“

Također, autor djela El-Menar veli: „Allah, dželle šanuhu, pojasnio je uzrok ovog svjedočenja i njegov razlog, pa kaže: „...da na Sudnjem danu ne reknete: 'Mi o ovome ništa nismo znali'...“, tj. ovo smo uradili kako bi spriječili vaše pravdanje ili dokazivanje na Sudnjem danu pa da kažete – ako ste Mu vi druge pridruživali – mi nismo poznavali ovo vjerovanje u Allahovu jednoću u gospodarstvu (tevhidur-rububije) i ono što ga prati od vjerovanja u Allahovu jednoću u božanstvenosti (tevhidul-uluhijje) obožavanjem samo Gospodara. Smisao ovoga jeste da Allah, dželle šanuhu, od njih neće prihvatiti pravdanje neznanjem.“

„...ili da ne reknete: 'Naši preci su prije nas druge Allahu pridruživali , a mi smo pokoljenje poslije njih.“, nismo poznavali neispravnost njihovog širka, te nam nije preostalo nego da se za njima povedemo. „Zar ćeš nas kazniti za ono što su lažljivci činili!?“ izmišljanjem širka i kazniti nas kaznom kojom ćeš njih kazniti i pored našeg opravdanja lijepim mišljenjem o njima. Smisao ovoga jeste da Allah, dželle šanuhu, od njih neće prihvatiti pravdanje slijeđenjem njihovih očeva i djedova, kao što od njih neće prihvatiti pravdanje neznanjem nakon što je protiv njih uspostavio prirodni i razumski dokaz.

„I tako, eto, Mi opširno iznosimo dokaze, da bi oni došli sebi.“, tj. ovako opširno mi Ademovim sinovima pojašnjavamo ajete i dokaze da bi oni upotrebljavali svoj razum i ne bi li se na osnovu njih vratili od njihovog neznanja i slijepog slijeđenja. Ajeti ukazuju na to da onaj do koga nije doprlo Poslanikovo poslanstvo neće imati na Sudnjem danu opravdanje za širk prema Allahu, niti za činjenje razvrata i poroka od kojih odvraća zdrava priroda i čiju štetnost dokučuju nezavisni umovi. Naprotiv, opravdanje će imati samo u razilaženju sa uputom poslanika u onome što se ne poznaje osim direktno od njih, a to je, ustvari, većina zasebnih ibadeta.“

Imam Ibnul-Kajjim veli: „Komentar riječi uzvišenog „I kad je Gospodar tvoj iz kičmi Ademovih sinova izveo...“, jeste: I kada Gospodar tvoj izvodi. Također, komentar Njegovih riječi „...i zatražio od njih da posvjedoče protiv sebe...“, tj. traži od njih da posvjedoče onim što je dao u njima poput razuma kojim se razumijeva i na osnovu čega nagrada i kazna bivaju obavezne. Svako ko je rođen i dostigao punoljetnost, te razumije štetu i korist, obećanje i prijetnju, nagradu i kaznu; postao je kao da je Allah, dželle šanuhu, od njega uzeo obećanje u tevhidu onim što je u njemu dao od razuma, i što mu je pokazao od ajeta i dokaza.“

Ibnul-Kajjim veli: „Pošto je u ovom ajetu mekkanske sure El-E'araf spomenuto opće obećanje i svjedočenje za sve obaveznike koji su priznali Allahovo godspodarstvo, jednoću i neispravnost širka, to je obećanje i svjedočenje kojim je nad njima uspostavljen dokaz protiv njih i isključeno opravdanje, i na osnovu kojeg zaslužuju kaznu, a s čijim se razilaženjem zaslužuje propast.“
Također, rekao je: „Allahove riječi: „...ili da ne reknete: 'Naši preci su prije nas druge Allahu pridruživali, a mi smo pokoljenje poslije njih.“ Ovde je spomenuo dvije mudrosti u ovom upoznavanju i svjedočenju, (od kojih je jedna) da se ne pozivaju na neznanje (a druga je) i da se ne pozivaju na slijeđenje. Neznalica nema osjećaja a sljedbenik u svome slijeđenju prati drugoga.“

Također, Ibnul-Kajjim veli: „Allah, dželle šanuhu, učinio je da svako protiv sebe posvjedoči da je On njegov Gospodar i njegov Stvoritelj, i protiv njih ovim svjedočenjem dokazuje na više mijesta u Svojoj Knjizi. Poput riječi uzvišenog: „A ako ih zapitaš ko ih je stvorio, sigurno će reći: 'Allah!' Pa kuda se onda odmeću?“, tj. kako onda da se odmeću od tevhida nakon ovog priznanja od njih da je Allah, dželle šanuhu, njihov Gospodar i njihov Stvoritelj. Ovoga ima mnogo u Kur'anu.“

Ibnul-Kajjim veli: „I tako, eto, Mi opširno iznosimo dokaze...“, tj. poput ovog opširnog iznošenja i pojašnjavanja mi opširno iznosimo dokaze „...da bi oni došli sebi.“ od širka u tevhid, iz nevjerstva u vjerovanje.

Nastaviće se inšaAllah...

Sedam ashaba koji su prenijeli najviše hadisa

Ovih sedam ashaba se može zapamtiti sa sljedećim stihom:


سبع من الصحب فوق الألف قد نقلوا
من الحديث عن المختار خير مضـر
أبو هريـرة، سعـد، جابـر، أنـس
صديقة، وابن عباس، كذا ابن عمـر

Sedam ashaba prenijeli su preko hiljadu,
hadisa od odabranog, najboljeg od ljudi,
Ebu Hurejre, S'ad, Džabir i Enes,
Iskrena, ibn Abbas i isto tako ibn 'Umer.

Oni su, po broju predaja, prenijeli:

1. Ebu Hurejre - 5374 hadisa;
2. Abdullah ibn 'Umer - 2630 hadisa;
3. Enes ibn Malik - 2286 hadisa;
4. Aiša, majka vjernika - 2210 hadisa;
5. Abdullah ibn Abbas - 1660 hadisa;
6. Džabir ibn Abdullah - 1540 hadisa;
7. Ebu Se'id el Hudri (koji je S'ad ibn Malik) - 1170 hadisa;


Ebu Hurejre, radijallahu anhu, nije nikada bio optužen za laž i sl. osim od glavešina sljedbenika strasti prijašnjih i današnjih. Njihov navodni dokaz je ili izmišljena ili slaba predaja ili vjerodostojna predaja koju su oni pogrešno razumjeli ili iskonstruisali onako kako odgovara njihovim strastima.

Brojni su učenjaci koji su ustali da opovrgnu ove lažne optužbe. Na čelu njih sam Ebu Hurejre zatim najugledniji ashabi, njihovi nasljednici kao i imami muslimana nakon njih. Među njima Hakim u ‘Al Mustadreku’, Ibn ‘Asakir u ‘at Tarihu’, Ibn Kesir u ‘al Bidaje we Nihaje’, Ibn Kutejbe u ‘Ta'vil Muhtalef al Hadis’, ‘Abdul Mun’im Saleh u ‘Difa’ ‘an Ebu Hurejre’ i dr.

Hvala Allahu ...

والحمد لله: «الذي جعل في كل زمان فترة من الرسل، بقايا من أهل العلم، يدعون من ضل إلى الهدى، ويصبرون منهم على الأذى، يحيون بكتاب الله الموتى، ويبصرونه بنور الله أهل العمى فكم من قتيل لإبليس أحيوه، وكم ضالٍ تائه قد هدوه فما أحسن أثرهم على الناس،
وأقبح أثر الناس عليهم،

„Hvala neka je Allahu, Koji je u svakom vremenu dao period poslanika, ostatke sljedbenika znanja, koji zabludjele pozivaju u uputu, trpe neprijatnosti od njih, Allahovom vjerom slijepima daju vid i Allahovom Knjigom oživljavaju mrtve. Koliko je Iblisovih žrtava koje su oni oživjeli, a izgubljenih i zabludjelih koje su uputili. Šta je ljepše od njihovog utjecaja na ljude, a šta ružnije od utjecaja ljudi na njih?“

الحمد لله القائل: بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ وَلَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ

Hvala Allahu Koji je rekao:

"Nego istinom suzbijamo laž, istina je uguši i laži nestane; a teško vama zbog onoga što o Njemu iznosite." (El-Enbija, 18)

والحمد لله الذي سنّ: فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاء وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الأَرْضِ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللّهُ الأَمْثَالَ

I hvala Onome Koji je učinio Svojim sunnetom:

"....otpaci se odbacuju, dok ono što koristi ljudima ostaje na Zemlji. Tako, eto, Allah objašnjava primjere." (Er-Ra'd, 17)


والحمد لله الذي لم يجعل: لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً

I Hvala Onome Koji nije dao priliku:

"...nevjernicima da unište vjernike." (En-Nisa, 141)

والحمد لله الذي أوحى لنبيه بأنه: لا يزال ناس من أمتي ظاهرين حتى يأتي أمر الله، وهم ظاهرون

I hvala Onome Koji je objavio Svom Vjerovjesniku da:" ... će uvijek u mom ummetu biti skupina ljudi koji će biti na istini sve dok Allah ne dođe sa Svojom odredbom, a oni će biti na tome" (na istini). (Sahihul Buhari, dio hadisa od Mugire b. Šu'be)

والحمد لله الذي قضى: الخيل معقود في نواصيها الخير إلى يوم القيامة: الأجر، والمغنم

Hvala Onome Koji je odredio: "Konje na čijim će čelima biti zavezano dobro do Sudnjeg dana: nagrada i plijen." (Muttefekun alejhi, dio hadisa od Urve el-Barikija)

والحمد لله الذي غرس في أوليائه معنى: إن سياحة أمتي الجهاد في سبيل الله عز وجل

Hvala Onome Koji je usadio u Svoje štićenike značenje: "Turizam mog ummeta je džihad na Allahovom putu." ( Ebu-Davud ga bilježi sa dobrim lancem prenosilaca u hadisu od Ebu-Umame)

والحمد لله: «الذي جعل في كل زمان فترة من الرسل، بقايا من أهل العلم، يدعون من ضل إلى الهدى، ويصبرون منهم على الأذى، يحيون بكتاب الله الموتى، ويبصرونه بنور الله أهل العمى فكم من قتيل لإبليس أحيوه، وكم ضالٍ تائه قد هدوه فما أحسن أثرهم على الناس، وأقبح أثر الناس عليهم، ينفون عن كتاب الله: تحريف الغالين، وانتحال المبطلين، وتأويل الجاهلين، الذين عقدوا: ألوية البدع، وأطلقوا أعقال الفتنة، فهم مختلفون في الكتاب، مخالفون للكتاب، متفقون على مخـالفة الكـتاب يقولون على الله، وفي كتاب الله بغير علم، يتكلمون بالمتشابه من الكلام، ويخدعون جهال الناس بما يشبهون عليهم فنعوذ بالله من فتن المضلين»

Hvala Allahu Koji je u svakom vremenu između dolaska poslanika učinio ostatke od učenih koji će pozivati na uputu zalutale, i koji će trpiti njihove uvrede. Sa Allahovom Knjigom će oživljavati mrtve i sa Allahovom svjetlošću će osvjetljavati slijepima. Koliko je onih koje je Iblis usmrtio pa su ih oživjeli. Koliko je zalutalih koji su posrnuli pa su ih uputili. Kako je samo lijep njihov trag među ljudima, a kako im to ljudi ružno vraćaju. Oni negiraju izmjene u Allahovoj Knjizi od strane onih koji pretjeruju, ili lažova koji to sebi pripisuju, i onih koji je krivo tumače, onih koji su uzdigli bajrake novotarija, i koji su razvezali omču smutnji, pa se razišli u Knjizi i suprostavili Njoj, što je svojstveno svima njima. Oni o Allahu i Allahovoj Knjizi govore bez znanja, govore nejasnim govorom. Varaju neupućene ljude, ubacujući im sumnje (šubhe). Da nas Allah sačuva od smutnje onih koji zavode.

( ) الرد علي الجهمية: (15 – 16) لإمام أهل السنة، الإمام أحمد بن حنبل، تحقيق د/ أحمد بكير محمود، دار قتيبة (بيروت - دمشق) الطبعة الأولي 1411هـ - 1990م.

(1) Odgovor Džehmijama (15-16) od imama ehli-sunneta, Imama Ahmeda b. Hanbela. Provjera dr. Ahmeda Bekira Mahmuda. Izdavačka kuća Kutejbe (Bejrut – Damask) Prvo izdanje 1411 h.g. 1990 g.

Preuzeto sa www.tewhid.blogspot.com :)

Iz života tabi’ina - Abdurrahman Ra’fat el-Beša

"Najbolja generacija je ova moja, zatim ona poslije njih zatim ona poslije njih" (Buharija 3650,3651)

Tabi'ini su generacija koja je živjela neposredno iza perioda Objave i direktno učila od ljudi koji su prošli kroz prvu školu Islama, školu Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem.

Prema tome, oni su vjerna slika ashaba Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, u dubokoj urezanosti imana, uzdignutosti iznad ovosvjetskih prolaznih dobara i predanosti u postizanju Allahova zadovoljstva...

Kao takvi, oni su bili čvrsta karika u lancu koji, preko njih s jedne strane povezuje generaciju drugova Allahova Poslanika, a s druge strane generaciju imama mezheba i onih koji su kasnije došli.

Učenjaci hadisa tabi'ine dijele na nekoliko grupa, od kojih je prva zatekla u životu Desetoricu kojima je obećan Džennet a posljednja najmlađe od Poslanikovih drugova ili one koji su dugo živjeli.

Rekao je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem:
"Najbolji ljudi su oni iz moje generacije (vremena) zatim oni koji će doći, zatim oni koji će doći…" Buharija (2652) i Muslim (2533)

Download link: Download
(desni klik "save target as..." ili “save link as...”)
Alternativni download link: Download
ili posjeti

is where my documents live!

Koja je bolest gora od škrtosti ?

Upitao je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem:

Ko je vaš uglednik, o Beni-Seleme?" Oni rekoše: "Džad b. Qajs, samo što ga mi smatramo škrtim. Pa reče: "Koja je bolest gora od škrtosti?"

U drugoj predaji on kaže:
"Uglednik ne može biti škrt, vaš uglednik je bijele kovrđžave kose Bera' b. Ma'mur" (Taberani 19/81,82, i Buhari u Edebu 269)

Kada je neki beduin tražio da mu se udijeli na tako grub način da je pritijesnio Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem uz jedno bodljikavo drvce (semure), tako da mu se i ogrtač za njega zakačio, Allahov Poslanik je odgovorio:

"Tako mi Onoga u čijoj je ruci moja duša, da posjedujem deva kao što je broj ovog drveća, sigurno bih vam ih podijelio. Tako biste se uvjerili da nisam ni škrt, ni kukavica, ni lažac!"(Buhari 2821, Ahmed 4/82, Nesai 3688)

Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je rekao:
"Najgore što može biti u čovjeka jeste jaka škrtost i jak strah (kukavičluk)." (Ahmed 2302, Ebu Davud 2511)

Također se u Sahihu nalaze riječi Džabira b. Abdullaha da je rekao Ebu-Bekru es-Siddiku:
"Ili ćeš mi dati, ili ćeš škrtarit od mene' . On mu reče: "Kažeš da škrtarim od tebe, pa koja je teža bolest, od škrtosti?" (Buhari 4383)


U Muslimovom Sahihu se prenosi od Selmana b. Rabi'e da je rekao;

"Rekao je Omer : 'Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je izvršio podjelu.' Rekao sam: 'O Allahov Poslaniče! Tako mi Allaha, drugi više zaslužuju ovo od njih!' On reče: 'Oni su mi dali da izaberu između grijeha i moje škrtosti, a ja nisam škrt.'"

Uzvišeni Allah kaže:

وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَّهُم ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَّهُمْ ۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
"Neka oni koji škrtare u onome što im Allah iz obilja Svoga daje nikako ne misle da je to dobro za njih! Naprotiv, to je zlo za njih! Na Sudnjem danu bit će im oko vrata omotano ono čime su škrtarili." (Ali Imran, 180.)

I kaže:

إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ
'Allah doista ne voli one koji se ohole i hvališu; one koji škrtare i zapovijedaju drugima da budu škrti," (En-Nisa 36-37.}

I kaže;

وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ
"A prilozi njihovi neće biti prihvaćeni zato što u Allaha i Poslanika Njegovog ne vjeruju, što lijeno namaz obavljaju i što samo preko volje udjeljuju," (Et-Tevbe, 54.)

I kaže:

فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُوا بِهِ وَتَوَلَّوا وَّهُم مُّعْرِضُونَ فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَىٰ يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ
"A kad im je On dao iz obilja Svoga, oni su u tome postali škrti i okrenuli se - a oni ionako glave okreću. I nadovezao im je On na to licemjerstvo u srcima njihovim, sve do dana kada će pred Njega stati." (Et-Tevbe, 76-77.)

U drugom ajetu kaže:

وَمَن يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ
"Ko škrtari, na svoju štetu škrtari." (Muhammed, 38)

Kao i ajeti:

فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ
"Pa teško klanjačimal Onima koji su nemarni prema svome namazu, koji se samo pretvaraju, i nikome ništa u naruč ne daju." (El-Maun, 4,7;)

I ajet u kome Uzvišeni kaže:

وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ
"Onima koji zlato i srebro gomilaju, i ne troše ga na Allahovom putu, navijesti bolnu patnju. Na dan kad sa ono u džehennemskoj vatri bude usijalo, pa se njime i čela njihova, i slabine njihove, i leđa njihova, budu žigosala." (Et-Tevbe,34-35.)

Ne psujte vrijeme!

Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, je zabranio da se psuje vrijeme i rekao:

فإن الله هو الدهر
"Allah je uistinu vrijeme."

U drugom se hadisu kaže:"Uzvišeni Allah je rekao:

يؤذيني ابن آدم يسب الدهر ، وأنا الدهر بيدي الأمر ، أقلب الليل والنهار
'Čovjek me uznemirava sa psovanjem vremena, jer Ja sam vrijeme. U Mojim rukama su stvari. Ja mijenjam noć i dan.'" Buhari (13/389), Muslim (2246), Ebu Davud (5274) i Ahmed (2/238,272)

U trećem se hadisu kaže:

لا يقل أحدكم يا خيبة الدهر
"Neka niko od vas ne govori: 'Loša li vremena.'" Buhari (10/465, 466), Muslim (2246), Muvetta (2/984), i Ahmed (2/259,272,275, 318)

U toj zabrani kriju se tri velike opasnosti. Prva opasnost jeste što se psuje ono što ne zaslužuje to, jer vrijeme je jedno od Allahovih potčinjenih stvorenja, koje se pokorava Njegovim zakonima i koje mu je ponizno. Prema tome, onoga ko psuje vrijeme preče je prezirati i psovati.


Druga opasnost jeste ta što ta psovka u sebi sadržava širk, jer onaj ko psuje vrijeme on ga psuje zbog toga što misli da mu ono donosi štetu i korist. Pored toga, psovač je u isto vrijeme i nasilnik, jer čini štetu onome ko je ne zaslužuje, dao je nečemu nešto što ga ne zaslužuje, uzdigao je nešto što to ne zaslužuje, zabranio je nekomu ko ne zaslužuje da mu se to zabrani. Vrijeme je kod onih koji ga psuju najveći nasilnik. Psovačka obilježja tih nasilnika izdajnika veoma su mnogobrojna. Tako su mnoge neznalice izričiti u njegovu proklinjanju i ponižavanju.

Treća opasnost psovanja vremena jeste ta što se ta njihova psovka odnosi na Onog koji je stvorio vremenske prilike, jer da u tome istina slijedi njihove strasti, nestalo bi nebesa i Zemlje. Pa npr. ako vrijeme bude u skladu s njihovim strastima i željama, onda ga hvale i uzdižu. Međutim, treba znati da je Gospodar vremena taj koji daje i zabranjuje, koji diže i spušta, ponizuje i uzvisuje. U svemu tome, vrijeme nema nikakvog utjecaja. Prema tome, njihovo psovanje vremena jeste ustvari psovanje Uzvišenog Allaha, dželle šanuhu., i zbog toga psovanje vremena uznemiruje Uzvišenog Allaha.

Bilježi se od Ebu Hurejre da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: "Uzvišeni Allah je rekao: 'Uznemiruje me čovjek sa psovanjem vremena, jer Ja sam vrijeme.'" Znači, psovanje vremena oscilira između dvije mogućnosti, a jedna od njih mora se odnositi na onog ko ga psuje. Prva je da onaj ko psuje vrijeme ustvari psuje Allaha, a druga je da on s tom psovkom čini širk, jer ako je uvjeren da vrijeme zajedno s Allahom ima utjecaja na život, onda je ustvari mušrik (politeista), a ako je uvjeren da samo Allah daje vrijeme, pa i pored toga psuje onoga ko je dao vrijeme, onda je on ustvari opsovao Allaha.

Preuzeto iz djela (زاد المعاد - ابن قيم الجوزية ) - Zadu-l-me’ad – Ibn Kajjim el-Dževzijje

Primjenjivanje zakona koji nisu pomenuti u Kur'ānu i sunnetu

Šejh eš-Šenqītī je rekao:

Može se primjetiti da moramo razdvojiti između ljudski načinjenih sistema implementacije (primjene) koja sadrži kufr u Stvoritelja nebesa i zemlje i sistema koji to ne sadrži.

Ovo može biti objašnjeno opisivanjem sistema da su oni od dvije vrste: administrativni i legislativni.

U pogledu administrativnih sistema koji imaju za cilj organizovanje stvari i činjenje da se oni nesmetano organizuju na način koji ne ide protiv šerī'ata – u ovome nema ništa pogrešno i loše, i ni jedan od ashāba i onih koji su došli poslije njih ovome nije prigovorio. 'Umer, Allāh bio zadovoljan njime, je radio mnoge stvari ove prirode koje nisu činjene u vrijeme Allāhovog Poslanika, sallallāhu 'alejhi we sellem, kao što je zapisivanje ili bilježenje imena vojnika u registru (u bilježnici), da bi se zabilježilo ko je bio prisutan a ko je bio odsutan, čak iako Allāhov Poslanik, sallallāhu 'alejhi we sellem, to nije učinio, i on nije znao da Ka'b ibn Mālik nije bio prisutan za vrijeme pohoda na Tebūk, sve dok nije stigao na Tebūk. Slično tome, 'Umer, Allāh bio zadovoljan njime, je kupio kuću Sawfān ibn Umejje u Mekki i pretvorio je u zatvor, čak iako ni Allāhov Poslanik, sallallāhu 'alejhi we sellem, niti Ebu Bekr nisu utemeljili zatvor.


Ovakve administrativne stvari kojima se želi učiniti da se stvari nesmetano odvijaju (da se njima nešto olakša) i koje ne idu protiv šerī'ata, kao što je organizovanje poslovnih sastanaka i organizovanje stvari poslova na način koji ne ide protiv šerī'ata je vrsta ljudski načinjenih sistemā koji su u redu i ne idu protiv osnovnih principa šerī'ata, koji ima za cilj da vodi brigu o javnom interesu.

Ali, u slučaju zakonodavnih sistema koji idu protiv zakona Stvoritelja nebesa i zemlje, obraćajući se njima za sud, oni sadrže kufr (nevjerstvo) u Stvoritelja nebesa i zemlje, kao što je tvrđenje da davanje prednosti muškome nad ženskome u stvarima naslijeđa nije fer i da bi se njima trebali dati isti djelovi, ili izjavljivanje da je višeženstvo oblik nepravde, ili da je talāq (razvod) nepravedan spram žena, ili otkidanje šake itd., da su to barbarska djela koja ne mogu opravdano biti učinjena nikome, itd., itd.

Zato, sprovođenje ove vrste sistema da se njima vlada ljudskim životima, imecima, čašću, rodom (porijeklom), umovima i vjerom – sadrži kufr (nevjerstvo) u Stvoritelja nebesa i zemlje i pobunu protiv božanskog sistema, koji je postavljen od strane Onoga Koji je stvorio sve ljude i Koji najbolje zna šta je u njihovom interesu.

Slavljen neka je On i uzvišen, i daleko i visoko od toga da postoje bilo kakvi drugi zakonodavci pored Njega.

أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

''Ili oni imaju partnere sa Allāhom koja su njima propisali od vjere stvari koje Allāh nije naredio? A da nije riječi koja je već rečena, stvari bi već bile završene među njima. A zālime zaista čeka bolna kazna''. (Šura, 21)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ لَكُمْ مِنْ رِزْقٍ فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَرَامًا وَحَلَالًا قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ ۖ أَمْ عَلَى اللَّهِ تَفْتَرُونَ

''Reci: 'Kažite vi meni: Zašto jednu hranu koju vam Allāh daje smatrate zabranjenom, a drugu dopuštenom?' Reci: 'Da li vam je prosuđivanje o tome Allāh prepustio ili o Allāhu laži iznosite?' " (Junus, 59)

Šejh Muhammed Emīn eš-Šenqītī - ''Adwā'ul-bejān'' 4.tom, 93. str.

Osobine licemjera (1 dio)

Kukavičluk i zloslutnja

Licemjeri su kukavice i boje se preokreta koje vrijeme donosi i zastrašuju ljude time i misle da svaka teškoća pogađa direktno njih.Kao što kaže Uzvišeni:

يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ
„i misle da je svaki povik protiv njih“. (Al-Munaafiqoon,4)

I kaže Uzvišeni:

لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَوَلَّوْا إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ وَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنْكُمْ وَمَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَٰكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ
“Oni se zaklinju Allahom da su doista vaši, a oni nisu vaši, nego su narod kukavički. Kada bi našli kakvo skrovište ili kakve pećine ili kakvu jamu, oni bi tamo trkom pohrlili.“ (At-Tawba,56,57)

Kada je preplašen, licemjer gleda kao da smrt lebdi nad njim a kada se strah povuče, hvali se svojom hrabrošću.O tome Uzvišeni kaže:

فَإِذَا جَاءَ الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشَىٰ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ ۖ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ ۚ أُولَٰئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا
“A kad zavlada strah, vidiš ih kako gledaju u tebe kolutajući svojim očima kao pred smrt onesviješćeni; čim strah mine, oni vas psuju svojim oštrim jezicima, škrti da učine bilo kakvo dobro. Oni ne vjeruju, i zato će Allah djela njihova poništiti; a to je Allahu lahko.”(Al-Ahzab,19)


Licemjeri žele da muslimani pate a ukoliko Allah muslimanima da pobijedu onda ih uvjeravaju da su bili s njima, u njihovim redovima.

الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ وَإِنْ كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا
“one koji iščekuju šta će biti s vama: pa ako vam Allah daruje pobjedu, oni reknu: "Zar nismo bili uz vas?" A ako sreća posluži nevjernike, onda govore njima: "Zar vas nismo mogli pobijediti i zar vas nismo odbranili od vjernika?" Na Sudnjem danu Allah će vam svima presuditi! A Allah neće dati priliku nevjernicima da unište vjernike.” (An-Nisa’,141)وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَنْ يَتَّخِذُ مَا يُنْفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
“Ima beduina koji ono što daju smatraju nametom. I jedva čekaju da vas nesreća stigne – neka njih pogodi nesreća! A Allah sve čuje i sve zna.”(At-Tawba,91)

Vole nevjernike a preziru muslimane

Umjesto da iskazuju ljubav prema muslimanima, licemjeri prijateljuju sa nevjernicima.Kaže Uzvišeni:

الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا
“Bolnu patnju navijesti licemjerima, koji prijateljuju sa nevjernicima, a ne s vjernicima! Zar kod njih traže snagu, a sva snaga pripada samo Allahu?” (An-Nisa,137,138)أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَيَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَهُمْ يَعْلَمُونَأَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
“Zar ne vidiš one koji prijateljuju s ljudima na koje se Allah rasrdio? Oni nisu ni vaši ni njihovi, a još se svjesno krivo zaklinju. Allah je njima pripremio tešku patnju, jer je, zaista, ružno ono što rade.” (Al-Mujaadila,14,15)يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ
هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
“O vjernici, za prisne prijatelje uzimajte samo svoje, ostali vam samo propast žele: jedva čekaju da muka dopadnete, mržnja izbija iz njihovih usta, a još je gore ono što kriju njihova prsa. Mi vam iznosimo dokaze, ako pameti imate. Vi njih volite, a oni vas ne vole, a vi vjerujete u sve Knjige. Kad vas sretnu, govore: "Vjerujemo!" – a čim se nađu nasamo, od srdžbe prema vama grizu vrhove prstiju svojih. Reci: "Umrite od muke!" – Allahu su, zaista, dobro poznate misli svačije.“ (Alu Imran,118,119)

Licemjeri se raduju kada sljedbenike istine zadesi nesreća, a ljubomorni su i padaju u depresiju kada ih zadesi kakvo dobro .Kaže Uzvišeni:

إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا ۖ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ
“Ako kakvo dobro dočekate, to ih ozlojedi, a zadesi li vas kakva nevolja, obraduju joj se. I ako budete trpjeli i ono što vam se zabranjuje – izbjegavali, njihovo lukavstvo vam neće nimalo nauditi. Allah, zaista, dobro zna ono što oni rade.” (Alu Imran,120)
إِنْ تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ ۖ وَإِنْ تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِنْ قَبْلُ وَيَتَوَلَّوْا وَهُمْ فَرِحُونَ
“Ako postigneš uspjeh, to ih ogorči; a kad te pogodi nesreća, oni govore: "Mi smo i ranije bili oprezni" – i odlaze veseli.“ (At-Tawba,50)

Ali,Uzvišeni Allah kaže:

قُلْ لَنْ يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
“Reci: "Dogodiće nam se samo ono što nam Allah odredi, On je Gospodar naš." I neka se vjernici samo u Allaha pouzdaju!” (At-Tawba,51)
قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ ۖ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا ۖ فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ
“Reci: "Očekujete li za nas šta drugo već jedno od dva dobra? A mi očekujemo da vas Allah sam ili rukama našim kazni. Pa iščekujte, i mi ćemo s vama čekati." .(At-Tawba,52)

Drže se po strani kada su muslimani u neprilikama a u blagostanju su s njima.

وَإِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيدًا وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا
“Među vama ima i takvih koji će sigurno oklijevati i koji će, ako doživite poraz, reći: "Sam Allah mi je milost Svoju ukazao što s njima nisam bio!" A ako vam Allah dâ pobjedu, on će sigurno reći – kao da je između vas i njega bilo nekakvo prijateljstvo: "Da sam, kojom srećom, s njima bio, veliki plijen bih dobio!" (An-Nisa’,72,73)

Ukoliko nekoga zadesi kakva nedaća zbog pridržavanja islama, licemjeri to pripisuju Allahovoj kazni, ali to je iskušenje kojim Allah razotkriva iskrenog od lašca.

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ
“Ima ljudi koji govore: "Vjerujemo u Allaha" – a kad neki Allaha radi bude na muke stavljen, on drži da je ljudsko mučenje isto što i Allahova kazna. A ako pobjeda dođe od Gospodara tvoga, sigurno će oni reći: "Bili smo uz vas!" A zar Allah ne zna dobro ono što je u grudima čijim? Allah dobro zna one koji vjeruju i dobro zna one koji su dvolični.” (Al-Ankaboot,10,11)