Aiša, radijallahu anha, prenosi sljedeće Poslanikove, sallallahu alejhi ve sellem, riječi:
إِنَّ الرِّفْقَ لا يَكُونُ فِي شَيْءٍ إِلا زَانَهُ ، وَلا نُزِعَ مِنْ شَيْءٍ إِلا شَانَهُ
''U čemu god se nađe blagost, ona to i ukrasi, a odakle se god blagost ukloni, to bude unakaženo (izobličeno).'' Muslim (2594).
Također, ona, radijallahu anha, prenosi da joj se Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, jednom prilikom obratio rekavši:
إِنَّ اللهَ رَفيقٌ يُحِبُّ الرِّفْقَ ، ويُعطي على الرِّفْقِ ما لا يُعْطي على العنفِ ، وما لا يُعطي على مَا سِواهُ
"Zaista je Allah blag i voli blagost. On daje da se na blag način ostvari ono što se ne može ostvariti na grub niti na bilo koji drugi način. " Muslim (2593).
Džerir b. Abdullah, radijallahu anhu, kaže da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao sljedeće:
مَنْ يُحْرَمْ الرِّفْقَ يُحْرَمْ الْخَيْرَ
"Ko bude lišen blagosti, lišen je svakog dobra." Muslim (2592).
Seid b. Ebu Burda prenosi od svog oca Burde, a on od svog oca da je Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem, poslao njega i Muaza u Jemen, savjetujući ih:
يَسِّرَا وَلاَ تُعَسِّرَا وَبَشِّرَا وَلاَ تُنَفِّرَا وَتَطَاوَعَا وَلاَ تَخْتَلِفَا
"Olakšavajte, nemojte otežavati; obradujte, nemojte izazivati odvratnost; i dogovarajte se, nemojte se razilaziti!" El-Buhari (3038) i Muslim (1733).
Džabir, radijallahu anhu, prenio je sljedeći Vjerovjesnikov, sallallahu alejhi ve sellem, hadis:
إن الله لم يبعثني معنتا ولا متعنتا ولكن بعثني معلما ميسرا
"Uistinu me Allah nije poslao da prisiljavam na nešto niti da grubo postupam, već me poslao da poučavam i olakšavam. " Muslim (1478).
Aiša, radijallahu anha, pripovijeda daje upitala Resulullaha, sallallahu alejhi ve sellem: "Allahov Poslanice, jesi li doživio gori dan od dana Bitke na Uhudu?" Na to je odgovorio:
لقد لقيت من قومك، وكان أشد ما لقيته منهم يوم العقبة، إذ عرضت نفسي على ابن عبد ياليل بن عبد كلال فلم يجبني إلى ما أردت، فانطلقت وأنا مهموم على وجهي، فلم أستفق إلا وأنا بقرن الثعالب، فرفعت رأسي وإذا أنا بسحابة قد أظلتني، فنظرت فإذا فيها جبريل عليه السلام فناداني فقال: إن الله تعالى قد سمع قول قومك لك وما ردوا عليك، وقد بعث إليك ملك الجبال لتأمره بما شئت فيهم، فناداني ملك الجبال فسلم علي ثم قال: يا محمد إن الله قد سمع قول قومك لك وأنا ملك الجبال، وقد بعثني ربي إليك لتأمرني بأمرك فما شئت؟ إن شئت أطبقت عليهم الأخشبين، فقال النبي صلى الله عليه وسلم: بل أرجو أن يخرج الله من أصلابهم من يعبد الله وحده ولا يشرك به شيئً
"Od tvog sam naroda doživio neprijatnosti, a najteže mije bilo kad sam, na Akabi, ponudio islam Ibn Abdu Jalejlu b. Abdukulalu, i nije ga prihvatio, nakon čega sam, jako brižan, krenuo nazad ništa ne osjećajući, sve dok nisam stigao u Karnu-s-Sealib. Podigao sam glavu kad — oblak iznad mene i na njemu Džibril, koji me zovnu: Allah je uistinu čuo ono što ti je tvoj narod rekao i zna da te nisu prihvatili, šalje ti meleka zaduženog za brda, koji će s njima postupiti prema tvojoj želji.' On mi nazva selam i obrati mi se: 'O Muhammede, ako hoćeš, poklopit ću ih mekanskim brdima. "' Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem, odgovori mu: "Nemoj to učiniti, nadam se da će Allah dati da njihovo potomstvo obožava samo Allaha, ne čineći Mu širk u bilo čemu." El-Buhari (3230) i Muslim (1795).
Ebu Hurejra, radijallahu anhu, kazivao je: "Allahov je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, posalo konjicu u pravcu Nedžda i ona je dovela prvaka Jemame Sumarnu b. Usala, pa su ga svezali za jedan džamijski stup. Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem, došao je kod njega i upitao:
مَا عِنْدَكَ يَا ثُمَامَةُ ؟ ، قال : عِنْدِي يَا مُحَمَّدُ خَيْرٌ ، إِنْ تَقْتُلْ تَقْتُلْ ذَا ذَنْبٍ ، وَإِنْ تُنْعِمْ تُنْعِمْ عَلَى شَاكِرٍ ، وَإِنْ كُنْتَ تُرِيدُ الْمَالَ فَسَلْ تُعْطَ مِنْهُ مَا شِئْتَ ، فَتَرَكَهُ حَتَّى كَانَ الْغَدُ ، ثم قال : " مَا عِنْدَكَ يَا ثُمَامَةُ ؟ " ، قال : مَا ، قلت : إِنْ تُنْعِمْ تُنْعِمْ عَلَى شَاكِرٍ ، وَإِنْ تَقْتُلْ تَقْتُلْ ذَا ذَنْبٍ ، وَإِنْ كُنْتَ تُرِيدُ الْمَالَ فَسَلْ تُعْطَ مِنْهُ مَا شِئْتَ ، فَتَرَكَهُ حَتَّى كَانَ بَعْدُ الْغَدِ ، ثم قال : " مَا عِنْدَكَ يَا ثُمَامَةُ ؟ " ، قال : عِنْدِي مَا ، قلت ، إِنْ تُنْعِمْ تُنْعِمْ عَلَى شَاكِرٍ ، وَإِنْ تَقْتُلْ تَقْتُلْ ذَا ذَنْبٍ ، وَإِنْ كُنْتَ تُرِيدُ الْمَالَ فَسَلْ تُعْطَ مِنْهُ مَا شِئْتَ , ، فقال رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : " أَطْلِقُوا ثُمَامَةَ " ، فَانْطَلَقَ إِلَى نَخْلٍ قَرِيبٍ مِنَ الْمَسْجِدِ فَاغْتَسَلَ ثُمَّ دَخَلَ المسجد ، فقال : أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ ، يَا مُحَمَّدُ ، وَاللَّهِ مَا كَانَ عَلَى الأَرْضِ وَجْهٌ أَبْغَضَ إِلَيَّ مِنْ وَجْهِكَ ، فَقَدْ أَصْبَحَ وَجْهُكَ أَحَبَّ الْوُجُوهِ كُلِّهَا إِلَيَّ ، وَاللَّهِ مَا كَانَ مِنْ دِينٍ أَبْغَضَ إِلَيَّ مِنْ دِينِكَ فَأَصْبَحَ دِينُكَ أَحَبَّ الدِّينِ إِلَيَّ ، وَاللَّهِ مَا كَانَ بَلَدٌ أَبْغَضَ إِلَيَّ مِنْ بَلَدِكَ فَأَصْبَحَ بَلَدُكَ أَحَبَّ الْبِلادِ إِلَيَّ ، وَإِنَّ خَيْلَكَ أَخَذَتْنِي وَأَنَا أُرِيدُ الْعُمْرَةَ ، فَمَاذَا تَرَى ؟ فَأَمَرَهُ أَنْ يَعْتَمِرَ ، فَلَمَّا قَدِمَ مَكَّةَ ، قال لَهُ قَائِلٌ : صَبَوْتَ ؟ قال : لا ، وَلَكِنِّي أَسْلَمْتُ مَعَ مُحَمَّدٍ ، وَلا وَاللَّهِ لا تَأْتِيكُمْ مِنَ الْيَمَامَةِ حَبَّةُ حِنْطَةٍ حَتَّى يَأْذَنَ فِيهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
'O Sumama, šta si odlučio?' On odgovori: 'O Muhammede, odlučio sam samo dobro: ako me ubiješ, ubio si čovjeka kojeg će njegovo pleme osvetiti; ako me oslobodiš, oslobodio si onoga ko se zna zahvaliti; a ako želiš imetak, samo zatraži koliko hoćeš.' Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, ostavio ga je svezanog do sutra, kad ga je opet upitao: 'O Sumama, šta si odlučio?' On opet odgovori: 'Već sam ti rekao: ako me oslobodiš, oslobodio si onoga ko se zna zahvaliti; ako me ubiješ, ubio si čovjeka kojeg će njegovo pleme osvetiti; a ako želiš imetak, samo zatraži koliko hoćeš.' Ostavio ga je svezanog do sutrašnjeg dana i ponovio pitanje, na šta je Sumama isto odgovorio. Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, tada naredi: 'Odvežite Sumarnu!' On je izašao iz džamije, otišao do obližnjeg palmo vika, okupao sa i ušao u džamiju, te se obratio Vjero vjesniku, sallallahu alejhi ve sellem: 'Svjedočim da nema istinskog božanstva osim Allaha, i svjedočim da je Muhammed Njegov rob i poslanik. Allaha mi, tvoje mi je lice bilo najmrže na svijetu, a sada mi je apsolutno najdraže; tvoja mi je vjera bila najmrža na svijetu, a sada mi je apsolutno najdraža; tvoj mi je grad bio najmrži na svijetu, a sada mi je apsolutno najdraži. Tvoja me konjica zarobila a htio sam obaviti umru, pa šta mi predlažeš?' Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, obradovao ga je i naredio mu da obavi umru. Kad je Sumama stigao u Meku, neko ga je upitao: 'Odstupio si od svoje vjere?' Sumama odgovori: 'Ne, već sam se u društvu s Poslanikom, sallallahu alejhi ve sellem, predao Allahu. Allaha mi, iz Jemame vam neće doći ni jedno jedino zrno pšenice sve dok to Resulullah, sallallahu alejhi ve sellem, ne dopusti!'" El-Buhari (462 i 4372) i Muslim (1764).
Abdullah b. Mesud, radijallahu anhu, govorio je: "Kao da gledam u Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem dok pripovijeda:
يحكي نبيًّا من الأنبياء صلوات الله وسلامه عليهم ضربه قومه فأدموه، وهو يمسح الدم عن وجهه ويقول: اللهم اغفر لقومي فإنهم لا يعلمون
'Nekog je vjerovjesnika njegov narod izudarao i prolio njegovu krv, a on briše krv s lica i samo moli: 'Moj Allahu, oprosti mom narodu jer on ne zna!' "' El-Buhari (3477) i Muslim (105 i 1792).