Potom Ibnul Kajjim kaže: «Ako iman nestaje nestankom djela srca onda nije nimalo čudno da nestane nestankom najvećeg djela koje se čini organima tijela.» (Kitabus-salati, 53-54 str.) Ibnul Kajjim, rahimehullahu Te'ala, konstatuje da su neka djela udova, poput namaza, uvjet ispravnosti imana, poput djela srca čijim nestankom iman nestaje.
I kaže imam Ibnul Kajjim u svojoj 'Nuniji' negirajući murdžijama i džehmijama njihovu akidu:
-Takav je irdža, kad priznaš Obožavatelja postaješ potpuna imana; - Bacaj mushafe na smetljišta, ruši Kabu i što više grijeha čini;
- Ubij ako možeš sve muvehhide-ispravne akide, i traži bereket od sveštenika i krsta;
- Otvoreno, bez skrivanja, vrijeđaj sve poslanike koje On poslao;
- A i kad vidiš kamenje učini im sedždu, isto tako kipovima i idolima; - Samo priznaj da je Allah jedini koji je sve stvorio;
-I priznaj da je Njegov Poslanik istinski od Njega poslat objavom i Kuranom;
-I bićeš istinski vjernik, a sve spomenuto ti je samo grijeh a ne nevjerstvo;
- To je irdža' kod njihovih gulata (fanatika) i svakog džehmije šejtanova brata.»
(El-Kafijetu eš-šafije fil intisar lil hrkati en-nadžije sa komentarom od Ibn Isa'a Tevdihul mekasid ve tashihul kavaid.)
Komentarišući ove stihove komentator (tj. ibn Isa) kaže: «Pisac je nakon toga pojasnio šta zagovaraju murdžije. Ukoliko čovjek prizna da je samo Allah Stvoritelj, i da je Poslanik istinski poslat od Njega - to je iman kod murdžija pa makar nakon toga radio šta radio, sve to je grijeh a nije kufr. Bacaj mushafe na smetljišta, ruši Kabu, ubij ako možeš sve muvehhide i vrijeđaj sve poslanike, sve to ti neće škoditi ako priznaš da je Allah Stvoritelj i da je Muhammed, istina. To je vjerovanje ekstremnih džehmija.» (Tevdihul mekasid ve tashihul kavaid, 2/117)
Ove riječi Ibnul Kajjima i komentatora ukazuju da su pomenuta djela kufr pa makar čovjek vjerovao i priznavao šehadet.
