Šejhul-islam ibn Tejmijje, Allah mu se smilovao, kaže: «Znaj da se većina novotarija koje se vežu za nauke i ibadet u ummetu pojavila pred kraj perioda pravednih halifa kao što je o tome obavjestio Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, kada je rekao: "Ko od vas poživi vidjet će mnoga razilaženja. Na vama je da se držite mog sunneta i sunneta mojih pravednih i upućenih halifa." Bilježi ga Ebu Davud i Tirmizi i kaže da je hasen sahih.
Prve novotarije koje su se pojavile su novotarije u pogledu kadera-određenja, irdža'a-izostavljanja djela iz sastava imana, ši'izam i haridžije. Kada se pojavio raskol nakon Osmanova ubistva pojavile su se harurije-haridžije. Zatim pred kraj vremena ashaba pojavile su se kaderije pred kraj vremena ibn Omera, ibn Abbasa, Džabira i drugih ashaba. U isto vrijeme su se otprilike pojavile i murdžije. Što se tiče džehmija oni su se pojavili pred kraj vremena tabi'ina nakon smrti Omera ibn Abdulaziza. Prenosi se da je on upozoravao na njih. Džehm ibn Safvan se pojavio u Horosanu za hilafeta Hišama ibn Abdulmelika. Ovo su novotarije koje su se pojavile u drugoj generaciji dok su još neki ashabi bili prisutni. Oni su kritikovali sljedbenike tih novotarija. Zatim se pojavila novotarija mu'tezila i muslimane je zadesila nova smutnja. Pojavilo se razilaženje u mišljenjima i stavovima te težnja prema slijeđenju novotarija i prohtjeva. Zatim se pojavila novotarija tesavvufa-sufizma i novotarija građenja turbeta i mauzoleja po kaburovima nakon smrti prvih odlikovanih generacija. I tako kako je vrijeme prolazilo novotarije su postajale veće i raznovrsnije.» Završen citat.
2. Mjesto pojave novotarija
Različita su mjesta islamske države u kojima su se pojavile novotarije. Šejhul-islam ibn Tejmijje, Allah mu se smilovao, kaže: «Pet je velikih pokrajina u kojima su boravili ashabi, radijallahu anhum, i koje su bile izvor znanja, a to su: dva harema, dva Iraka, i Šam. Iz tih mjesta je izvirao Kur'an i hadis, fikh i ibadet i druge stvari od islama. Iz ovih mjesta također potječu osnovne novotarije ako se izuzme Medina. Tako se u Kufi pojavio šiizam i irdža', a zatim se proširio u druga mjesta. U Basri su se pojavile mu'tezile, kaderije i neispravan asketizam. U Šamu su se pojavile nasibije (oni koji mrze Poslanikovu, sallallahu alejhi ve sellem, porodicu) a bilo je i kaderija. Što se tiče džehmija oni su se pojavili u jednom dijelu Horosana i to je najgora novotarija. Pojavljivanje i intezitet novotarija su bili shodno udaljenosti od grada Allahova Poslanika-Medine. Kada je ubijen Osman, radijallahu anhu, pojavila se novotarija harurija-haridžija. A što se tiče Medine ona je bila pošteđena ovih novotarija, a ako je i bilo onih koji su to u sebi skrivali bili su poniženi i nisu mogli doći do izražaja. Pretpostavlja se da je u njoj bilo kaderija ali su bili potčinjeni i poniženi za razliku od šiizma i irdža'a koji je harao Kufom, i novotarije i'tizala i asketizma koji je bio proširen u Basri i nasibija koji su djelovali u Šamu. U sahih hadisima je preneseno od Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da u Medinu neće moći ući Dedžal. Znanje i iman su bili odličje Medine sve do vremena prijatelja imama Malika a oni spadaju u četvrtu generaciju. A što se tiče prethodne tri generacije za vrijeme njih u Medini uopšte novotarije nisu bile izražajne niti se za vrijeme njih pojavila neka novotarija iz usuli-dina tj., iz temeljnih načela akide kao što je to bio slučaj sa drugim pokrajinama.« Završen citat.
