Mesadžid (المساجد) je množina od riječi mesdžid (مَسجِد) ako se pod tim misli na posebno mjesto koje je pripremljeno za obavljanje pet dnevnih namaza. Ako se pod tim misli na mjesto gdje se spušta čelo radi obavljanja sedžde onda harf džim u ovoj riječi biva sa fethom pa glasi mesdžed (مَسجَد). (Ibn Menzur, Lisanu arab; Sanani, Subulu selom)
Mesdžid u jeziku označava mjesto na kojem se čini sedžda a zatim se to značenje proširilo na objekat u kojem se sakupljaju muslimani radi obavljanja namaza.
Zamahšeri kaže: «To je zbog toga što je činjenje sedžde najčasnija radnja u namazu jer je rob na sedždi najbliži svome Gospodaru. Otuda je zbog sedžde izvedena imenica mesdžid, mada se u arapskom jeziku npr. za mjesto na kojem se čini ruku' ne kaže merki'. Zatim je urf -običaj dao posebno značenje mesdžidu i njime označio mjesto koje je posebno napravljeno i pripremljeno za obavljanje pet dnevnih namaza. Musalla na koju se izlazi i okuplja radi klanjanja bajrama nema propis mesdžida.»
Mesdžid u šeriatskoj terminologiji
To je mjesto koje je pripremljeno za stalno obavljanje pet dnevnih namaza. Šeriatski gledano mesdžid je u osnovi svako mjesto na zemlji na kojem se čini sedžda Allahu.Ovo je shodno hadisu Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, kojeg prenosi Džabir, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: «... / učinjena mi je zemlja mesdžidom i čistom zato kojeg god čovjeka iz mog ummeta zatekne namaz neka tu klanja.» (Buhari, Kitabu tejemum; Muslim, Kitabu mesadžid)
Ovo je od posebnosti našeg Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i njegova ummeta. (El-mufhim lima eškele min telhis kitab Muslim, imam El Kurtubi. 2/117)
Prenosi se u hadisu Ebu Zerra, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: «... gdjegod te zatekne namaz klanjaj, to je mesdžid.» (Buhari, Muslim)
Imam Nevevi kaže: «U ovom hadisu je dokaz o dozvoljenosti obavljanja namaza na svakom mjestu osim onih mjesta koja je šeriat izuzeo kao što su npr. groblja i mjesta na kojima ima nedžaseta poput smetljišta, klaonica itd. Kao i druga mjesta na kojima je zabranjeno klanjati iz drugih razloga poput torova deva, raskrižje puteva i hamami zbog hadisa koji to zabranjuju.» (Šerh Nevevi Sahihu Muslim, 5/5)
Što se tiče izraza džami'a (الجامع) to je prefiks riječi mesdžid. Izraz džeme'a znači sakupiti nešto. Otuda je mesdžid nazvan džamijom jer sakuplja klanjače i jer je džamija simbol okupljanja. Tako se u arapskom jeziku kaže el-mesdžidul-džami'a ( الجامع المسجد) ili mesdžidul-dzami'a ( الجامع مَسجِد ) sa značenjem mjesto dnevnog okupljanja ( الجامع اليوم مَسجِد ) (Lisanu arab, Ibn Menzur)
Za mesdžid u kojem se obavlja džuma namaz također se kaže džami'a makar bio i malen jer se u određenom vremenu u njemu ljudi okupljaju.
