أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ
pa ne čine sedždu Allahu, koji izvodi ono što je skriveno na nebesima i u Zemlji i koji zna ono što krijete i ono što na javu iznosite. (Neml, 25,26)Postoje dva načina učenja dijela u kom se kaže أَلَّا يَسْجُدُوا . Oba rivajeta su autentična i komplementarna jedan s drugim. Neki učači ga uče أَلَّا sa tešdidom, dok ga drugi uče أَلَا bez tešdida. Kako to utiče na značenje samog ajeta?
Kada se uči أَلَا bez tešdida, ajet povlači značenje ألا يا هؤلاء اسجدوا t.j. “O ljudi! Činite sedždu!” – Ono što se gramatički ovdje desilo jeste da je “هؤلاء“ zamjenica (ضمير) ostala skrivena zbog dostatnosti harfa al-nida koji se koristi za dozivanje odn. “يَا” (“O”). Dokaz ovome je stara arapska izreka kada kažu riječi poput “ألا يا ارحمنا” (Smiluj nam se!), ili poeme al-Akhtala; ألا يا اسلمي يا هندُ هندَ بني بدر (“O Hind, budi sigurna”), a glagol koji dolazi nakon njega je مجزوم - u imperativu, zapovjednoj formi. Tako da kada se ajet uči na ovaj način, bez tešdida na lamu, to biva u stvari naredba koja glasi, „O ljudi, činite sedždu Allahu , koji izvodi ono što je skriveno na nebesima i u Zemlji i koji zna ono što krijete i ono što na javu iznosite.” To je razlog zbog kojeg ovdje činimo sedždu - radi izvršenja Allahove, azze we džell, naredbe.
Šta kada se ajet uči na uobičajan način, prema kiraetu Hafs an Asim?
Kada se ألّا uči sa tešdidom, nosi značenje لئلا na arapskom, što se može prevesti kao: “Tako da ne čine” ili “Pa ne čine” (t.j. kombinacija لِ + أن + لاا). Kada se uzme zajedno sa prethodnim ajetom značenje postaje jasno:
وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ
šejtan im je prikazao lijepim postupke njihove i od Pravoga puta ih odvratio, te oni ne umiju naći Pravi put, pa ne čine sedždu Allahu, koji izvodi ono što je skriveno na nebesima i u Zemlji i koji zna ono što krijete i ono što na javu iznosite.
Ovdje činimo sedždu iz vjerovanja i pokornosti Allahu i potpunom suprotstavljanju i nepokornosti šejtanu. Ovo je u stvari Sunnet na koji mi vršimo interakciju sa Kur’anom odn. odgovaramo na značenja ajeta koje učimo, kao što se spominje u predajama da bi Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, dovio za Džennet kada bi došao do ajeta u kojem se spominje Džennet, tražio zaštitu od vatre kada bi naišao na ajet koji o njoj govori, veličao bi Allaha kada bi naišao na ajet u kojem se spominje veličanje itd.
Ovdje je šejtanova obmana spriječila Belkisu, kraljicu Sabe, i njen narod da čine sedždu. Kao odgovor na to, mi činimo sedždu kako bi prkosili šejtanu i njegovoj obmani.
Drugo mjesto gdje imamo sličnu situaciju je u suri Furkan:
۩ وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمَٰنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمَٰنُ أَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُورًا
A kad im se rekne: "Padajte na sedždu Milostivom!" – oni pitaju: "A ko je Milostivi? Zar da padamo na sedždu samo zato što nam ti naređuješ?" I još se više otuđuju. (Al-Furkan, 60)
Ovo je isto tako ajet sedžde i činimo je iz pokornosti i priznanja Allaha azze we džell, i u potpunom suprotstavljanju Mekkanskim mušricima koji su odbili da priznaju tewhid Allaha Uzvišenog. Dakle ovo je način na koji odgovaramo na ovaj Kur’anski pasus, odazivamo se Allahu i suprotstavljamo se mušricima koji su izgovorili te riječi.
Ne znam za vas al meni je ovo mnogo pomoglo u razumjevanju sedžde iz sure Neml :)
