وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
I prije tebe su poslanike ruglu izvrgavali, pa je one koji su im se rugali stiglo baš ono čemu su se rugali.(Al-Anbiya,41)
Svaki čovjek, što je bio bolji u Allahovoj vjeri to je uznemiravanje od strane ljudi prema njemu bilo brže, a neprijateljstvo prema njemu jače i strašnije. Najbolja Allahova stvorenja, Njegovi poslanici su od ljudi doživljavali najveće neprijatnosti, u čemu je velika mudrost. Allah, dželle šanuhu, kaže:
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ ۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا
„Isto tako smo Mi dali da svakom vjerovjesniku nevaljalci neprijatelji budu. A tebi je Gospodar tvoj dovoljan kao upućivač i pomagač!“ (Al-Furqan,31)
Ajeti i hadisi koji o tome govore su mnogobrojni. O pojedinostima toga dovoljno je ono što Allah, dželle šanuhu, spominje u Svojoj Knjizi, o Njegovim vjerovjesnicima, kada su pozvali svoje narode u tevhid, šta im je rečeno i čime im se obraćalo.Naime, mušrici nisu prestali da zaglupljuju vjerovjesnike i opisuju ih ludošću, zabludom i maloumnošću, kao što je Nuhov narod rekao Nuhu i Ad Hudu, alejhimas-selam:
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ
„Oni su govorili: "Zar si nam došao zato da samo Allahu robujemo,...“ (Al-A'raf,70)
Najviše zbog čega su ih oslovljavali glupim i poricali jeste tevhid. Ovako ćeš naći i one koji su im slični po nekim stanovištima , da kada vidi onoga ko poziva da se samo Allah, dželle šanuhu, obožava, da se samo Njemu vjera posvećuje, da se ne obožava čovjek već samo Allah, da se oslanja samo na Njega; on se zbog širka koji je kod njega time ismijava.
Isto tako su ismijavali i Allahovog poslanika,sallallahu alejhi ve sellem zbog toga što im je naredio tevhid a zabranio širk. Allah, dželle šanuhu, obaviještava o mušricima riječima:
وَإِذَا رَأَوْكَ إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا
„Kad te vide, rugaju ti se " (Al-Furqan,41)
Za mušrike Allah, dželle šanuhu, kaže:
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَوَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍبَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ
„Kad im se govorilo:'Samo je Allah Bog!' - oni su se oholili i govorili:'Zar da napustimo božanstva naša zbog jednog ludog pjesnika?!‘“, „A nije tako, on istinu donosi i tvrdi da su svi poslanici istinu donosili.(As-Saffat,35-37)
I kaže:
وَعَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ ۖ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌأَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ
„Oni se čude što im je jedan od njih došao da ih opominje, i govore nevjernici:‘ Ovo je čarobnjak, lažljivac? Zar on da bogove svede na Boga jednog? To je, zaista, nešto veoma čudno!“ (Sad,5)
Isto tako, razmisli o tome šta se dogodilo najboljim ljudima ovog ummeta poput hulefaur-rašidina, uglednih drugova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, od njihovih neprijatelja kao što su rafidije, haridžije i drugi; šta se dogodilo najuglednijim tabi'inima i onima poslije njih od uglednih predvodnika, kao što je imam Ahmed b. Hanbel, Muhammed b. Nuh, Ahmed b. Nasr el-Hazai i njima slični od onih koje je nemoguće pobrojati.Tako da je neminovno da će onaj koji poziva ka istini biti vrijeđan, napadan, omalovažavan od strane onih koji teže laži i čiji su postupci daleko od razboritosti a koji misle da su na pravom putu.
Ebu et-Tajjib je spjevao:
I prije tebe su poslanike ruglu izvrgavali, pa je one koji su im se rugali stiglo baš ono čemu su se rugali.(Al-Anbiya,41)
Svaki čovjek, što je bio bolji u Allahovoj vjeri to je uznemiravanje od strane ljudi prema njemu bilo brže, a neprijateljstvo prema njemu jače i strašnije. Najbolja Allahova stvorenja, Njegovi poslanici su od ljudi doživljavali najveće neprijatnosti, u čemu je velika mudrost. Allah, dželle šanuhu, kaže:
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ ۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا
„Isto tako smo Mi dali da svakom vjerovjesniku nevaljalci neprijatelji budu. A tebi je Gospodar tvoj dovoljan kao upućivač i pomagač!“ (Al-Furqan,31)
Ajeti i hadisi koji o tome govore su mnogobrojni. O pojedinostima toga dovoljno je ono što Allah, dželle šanuhu, spominje u Svojoj Knjizi, o Njegovim vjerovjesnicima, kada su pozvali svoje narode u tevhid, šta im je rečeno i čime im se obraćalo.Naime, mušrici nisu prestali da zaglupljuju vjerovjesnike i opisuju ih ludošću, zabludom i maloumnošću, kao što je Nuhov narod rekao Nuhu i Ad Hudu, alejhimas-selam:
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ
„Oni su govorili: "Zar si nam došao zato da samo Allahu robujemo,...“ (Al-A'raf,70)
Najviše zbog čega su ih oslovljavali glupim i poricali jeste tevhid. Ovako ćeš naći i one koji su im slični po nekim stanovištima , da kada vidi onoga ko poziva da se samo Allah, dželle šanuhu, obožava, da se samo Njemu vjera posvećuje, da se ne obožava čovjek već samo Allah, da se oslanja samo na Njega; on se zbog širka koji je kod njega time ismijava.
Isto tako su ismijavali i Allahovog poslanika,sallallahu alejhi ve sellem zbog toga što im je naredio tevhid a zabranio širk. Allah, dželle šanuhu, obaviještava o mušricima riječima:
وَإِذَا رَأَوْكَ إِنْ يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا
„Kad te vide, rugaju ti se " (Al-Furqan,41)
Za mušrike Allah, dželle šanuhu, kaže:
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَوَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍبَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ
„Kad im se govorilo:'Samo je Allah Bog!' - oni su se oholili i govorili:'Zar da napustimo božanstva naša zbog jednog ludog pjesnika?!‘“, „A nije tako, on istinu donosi i tvrdi da su svi poslanici istinu donosili.(As-Saffat,35-37)
I kaže:
وَعَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ ۖ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌأَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ
„Oni se čude što im je jedan od njih došao da ih opominje, i govore nevjernici:‘ Ovo je čarobnjak, lažljivac? Zar on da bogove svede na Boga jednog? To je, zaista, nešto veoma čudno!“ (Sad,5)
Isto tako, razmisli o tome šta se dogodilo najboljim ljudima ovog ummeta poput hulefaur-rašidina, uglednih drugova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, od njihovih neprijatelja kao što su rafidije, haridžije i drugi; šta se dogodilo najuglednijim tabi'inima i onima poslije njih od uglednih predvodnika, kao što je imam Ahmed b. Hanbel, Muhammed b. Nuh, Ahmed b. Nasr el-Hazai i njima slični od onih koje je nemoguće pobrojati.Tako da je neminovno da će onaj koji poziva ka istini biti vrijeđan, napadan, omalovažavan od strane onih koji teže laži i čiji su postupci daleko od razboritosti a koji misle da su na pravom putu.
Ebu et-Tajjib je spjevao:
Odjeća tvoje iskrenosti kod ljudi njihova laž je, a jesu li isti iskrivljen i prav ?