.jpg)
الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ ۖ وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حِلٌّ لَكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ ۖ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ
„Od sada vam se dozvoljavaju sva lijepa jela; i dozvoljavaju vam se jela onih kojima je data Knjiga, i vaša jela su njima dozvoljena; i čestite vjernice su vam dozvoljene, i čestite kćeri onih kojima je data Knjiga prije vas, kad im vjenčane darove njihove dadnete s namjerom da se njima oženite, a ne da s njima blud činite i da ih za prilježnice uzimate.“(El-Ma'ide,5)
Tj. kao što je Allah dozvoljenim učinio prijatna i ukusna jela i hranu koju pripreme jevreji i kršćani, dozvolio je i brak s čednim ženama kao i s čednim ženama ehlu-kitabijkama (jevrejkama i kršćankama) ukoliko su čedne i nemaju ljubavnika.
Blud je zabranio i u ajetu koji govori o braku s ropkinjama ukoliko čovjek nije u stanju oženiti se slobodnom ženom, pa kaže Uzvišeni:
فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ
"I ženite se njima, s dopuštenjem vlasnika njihovih, i podajte im vjenčane darove njihove, kako je uobičajeno, kada su čedne i kada javno ne čine blud i kada tajno ne žive s ljubavnicima."(En-Nisa, 25)
Ženidba bludnicom se nedvosmisleno zabranjuje u riječima Uzvišenog:
الزَّانِي لَا يَنْكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنْكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ ۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ
Bludnik neka ne ženi izuzev bludnicu ili mušrikinju, a bludnica, neka nju ne ženi, izuzev bludnik ili mušrik; a to je zabranjeno vjernicima. (En-Nur, 3.)
To je strogo zabranjeno vjernicima, tj. da se žene ženama koje su poznate kao bludnice jer to može učiniti samo bludnik ili mušrik.
Amr bin Šuajb, od svog oca, a on od njegovog djeda, prenosi da je Mersed ibn Ebu Mersed el-Ganevi, koji se bavio preprodajom robova, imao u Meki prijateljicu koja je bila bludnica, a zvali su je Anak. On je došao kod Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i upitao ga: "Allahov Poslaniče, mogu li oženiti Anak?" Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nije mu dao odgovora sve dok nije objavljen ajet: "Bludnik se ne treba ženiti osim bludnicom ili mušrikinjom." Zatim ga je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, pozvao i rekao mu:“Nemoj se ženiti njome“. Bilježi ga Ebu Davud, Et-Tirmizi i En-Nesai.
Ebu Hurejra, radijallahu anhu., prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: "Bludnik koji je zbog bluda bičevan može se oženiti samo njemu sličnom." Bilježe ga Ahmed i Ebu Davud.
Eš-Ševkani veli: "Ovaj opis odnosi se na osobe koje mogu biti opisane kao bludnici. U hadisu je jasan dokaz da čovjeku nije dozvoljeno da se oženi ženom koja je poznata kao bludnica, niti je ženi dozvoljeno da se uda za čovjeka koji je poznat kao bludnik. Na to ukazuje spomenuti ajet jer na kraju tog ajeta stoji: 'To je zabranjeno vjernicima.' Ovaj je ajet nedvosmislen u pogledu zabrane toga." (Završen citat)
