Ebu-Seid el-Hudri, radijallahu anhu, kaže da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: "Ne vrijeđajte i ne grdite moje ashabe! Kada bi neko od vas udijelio koliko je Uhud zlata, ne bi dostigao nagradu jednog od njih za koju je on udijelio pregršt ili pola od toga! (Buhari, 3379)
Cjelokupna ehlus-sunnetska ulema donijela je konsenzus o pitanju klevetanja i kaljanja časti Aiše, nakon što ju je Uzvišeni Allah proglasio nevinom u Svojoj Knjizi. Počinitelja toga čina smatraju kafirom (nevjernikom) koji negira ono što je Allah, dželle šanuhu, spomenuo u suri En-Nur, a vezano za njenu potpunu nevinost i nedužnost.
Ibn-Hazm svojim lancem prenosilaca prenosi od Hišama b. Ammara da je kazao: "Čuo sam Malika b. Enesa gdje kaže: 'Ko bude vrijeđao i grdio Ebu-Bekra i Omera, radijallahu anhum, snosi sankciju bičevanja, a onaj ko to bude činio Aiši, radijallahu anha, biće za kaznu ubijen!' 'Zašto se počinilac grijeha ubija u ovom drugom slučaju?' - upitaše. 'Zato što Uzvišeni Allah o pitanju Aiše, radijallahu anha, kaže:
يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
'Allah vam naređuju da više nikad tako nešto ne ponovite, ako ste vjernici.'"(En-Nur, 17)
Malik kaže: "Ko optuži Aišu, radijallahu anha, suprostavio se Kur'anu, a ko protivriječi Kur'anu, zaslužuje smrtnu presudu!"
Ibn-Hazm kaže: "Stav Malika o ovom pitanju je sasvim ispravan, pošto je takav prijestup otvoreno otpadništvo od vjere i iznošenje laži na Allaha, dželle šanuhu, nakon što je On decidno objavio njenu nevinost."
Ebu-Bekr b. el-Arebijj kaže: "Lažovi su potvorili čednu Aišu, radijallahu anha, da je počinila nemoralno djelo, pa ju je Uzvišeni Allah proglasio nevinom. Svaki onaj ko bude grdio i vrijeđao Aišu onim od čega ju je Allah, dželle šanuhu, proglasio nevinom, iznosi laži na Allaha a ko bude laži isnosio na Allaha, on je nevjernik! Ovo je stav Malika, a on je jasan svim razumnim ljudima!"
Kadija Ebu-Ja'ala kaže: "Ko optuži Aišu, radijallahu anha, za ono za što Allah, dželle šanuhu, kaže da je nevina, postaje kafir bez ikakve dvojbe. Prenesen je i konsenzus islamske uleme o ovom pitanju, a ovaj stav je iznijelo više učenjaka."
Ibn-Ebi-Musa veli: "Ko optuži Aišu, radijallahu anha, onim za što je Allah, dželle šanuhu, objavio njenu nevinost, izašao je iz vjere i nije dozvoljeno da oženi muslimanku!"
Ibn-Kudame kaže: "U sunnet ulazi i to da budemo zadovoljni sa suprugama Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, kao čistim i neokaljanim majkama pravovjernih koje su daleko od svakog zla. Najbolja među njima je Hatidža bint Huvejlid, radijallahu anha, i Aiša, radijallahu anha, istinoljubiva i kćerka istinoljubivog, koju je Allah, dželle šanuhu, proglasio nevinom u Svojoj Knjizi i koja je supruga Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i na ovom i na budućem svijetu. Ko je bude optužio za ono za što je Allah, dželle šanuhu, objavio njenu nevinost, postao je nevjernik u Svemogućeg Allaha, dželle šanuhu"
Imam Nevevi kaže: "Nevinost i nedužnost Aiše, radijallahu anha, od potvore je kategorična i došla je putem Objave. Samo dvoumljenje o ovom pitanju, ne daj Bože, odvodi u kufr i svrstava čovjeka u kategoriju otpadnika od vjere. Ovaj stav je donesen konsenzusom svih muslimana."
Ibn-Kajjim kaže: "Čitav ummet je saglasan u stavu da se nevjernikom smatra ona osoba koja potvori Aišu, radijallahu anha!"
Hafiz Ibn-Kesir u svom tefsiru kaže sljedeće: "Sva islamska ulema je saglasna da onaj ko bude vrijeđao Aišu, radijallahu anha, i optuži je za nemoralan čin, nakon što sazna ono što je spomenuto u ovom ajetu, smatra se kafirom zato što se suprostavlja Kur'anu!"
Bedruddin ez-Zerkeši kaže: "Ko potvori Aišu, radijallahu anha, za nemoralan čin, postao je nevjernik, zato što Kur'an izričito isnosi njenu nevinost!"
Islamski učenjaci svoj stav o pitanju potvore Aiše, radijallahu anha, baziraju na nekoliko argumenata, a neke od njih ćemo ovdje navesti:
Argumentacija onim što je došlo u suri En-Nur, a radi se o nepobitnom dokazivu nevinosti Aiše, radijallahu anha. Ko je bude optuživao za ono za što je Uzvišeni Allah, dželle šanuhu, izrekao njenu potpunu nevinost, spada u kategoriju onih koji iznose laž na Allaha, dželle šanuhu Nema sumnje da se takav grijeh smatra kufrom!
Napad na Ehlu-bejt Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, ujedno je i nanošenje neprijatnosti i uvrede Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem. Nema sumnje, također, vrijeđanje Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, spada u kufr shodno konsenzusu ummeta!
Buharija i Muslim u svojim "Sahihima" prenose hadise koji upućuju da se napad na njegove plemenite supruge smatra vrijeđanjem Allahovog Poslanika sallallahu alejhi ve sellem, gdje kaže Aiša, radijallahu anha: "... Toga dana se Allahov Poslanik sallallahu alejhi ve sellem, popeo na minber i zatražio da ga podrže zbog postupka prema Abdullahu b. Ubejju riječima: 'O skupino muslimana! Ko će me opravdati i podržati protiv čovjeka koji me je uznemirio oko moje žene? Tako mi Alaha, o svojoj porodici znam samo dobro...'"
Iz ovog reagovanja Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, zaključujemo da je takav odnos Abdullaha b. Ubejja imao za razultat nanošenje uvrede posljednjem Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem,te da je zatražio da ga podrže zbog takvog postupka prema njemu.
Imam Kurtubi u tumačenju riječi Allaha, dželle šanuhu:
يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
"Allah vam naređuje da više nikad tako nešto ne ponovite, ako ste vjernici." (En-Nur, 17.) kaže sljedeće: "Tj. da tako nešto ne ponovite za Aišu, radijallahu anha. Takav čin nanosi uvredu i neprijatnost, te šteti časti Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i časti njegove porodice. A ko to učini, postaje nevjernik. Napad na Aišu, radijallahu anha, nužno podrazumijeva i napad na Allahovog Poslanika sallallahu alejhi ve sellem, pošto Uzvišeni Allah, dželle šanuhu, kaže:
الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ
"Nevaljale žene su za nevaljale muškarce ..." (En-Nur,26)
Ibn-Kesir u tumačenju ovoga ajeta kaže: "Da Aiša, radijallahu anha, nije čestita, Allah ne bi učinio i dozvolio da se Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, oženi njome jer je on najčestitiji i najčasniji čovjek. Aiša, radijallahu anha, ne bi odgovarala i bila prikladna Allahovom Poslaniku, po vjerozakonu i Allahovoj, dželle šanuhu, odredbi, u slučaju da je bila nevaljala.
Na samom kraju, treba znati da je najdraža osoba Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, bila upravo Aiša, radijallahu anha, istinoljubiva i kćerka istinoljubivog. Vjerodostojnom predajom od Amra b. Asa, radijallahu anhu, prenosi se da je rekao: "Poslao me Allahov Poslanik na čelu vojske u pohodu zvanom 'Zatu-s-selasil'. Nakon povratka upitao sam Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem: 'Ko ti je od ljudi najdraži?' 'Aiša!' - odgovori Allahov Poslanik, 'Ko ti je najdraži od muškaraca? - upitao sam. 'Njen otac!' - reče on. 'Ko ti je najdraži poslije njega?' - ponovo sam upitao. 'Omer!' - i nakon toga Allahov Poslanik je nabrojao još neka imena ljudi.'
Ko zamrzi osobu koja je bila najdraža Allahovom Poslaniku zaslužio je da mu Allahov Poslanik, bude neprijatelj na Sudnjem danu!"
