pa da se klanjaju Allahu, koji izvodi ono što je skriveno na nebesima i u Zemlji i koji zna ono što krijete i ono što na javu iznosite. (En-Neml, 25)
Riječ الْخَبْءَ je arapska riječ koja znači „nešto što je skriveno“. Mufesiri poput Mudžahida su rekli da se riječ ‘khaba’’ (الْخَبْءَ) spomenuta u ovom ajetu odnosi na ‘ghayth’ (الْغَيْثَ) – zadržanu kišu koja padne nakon dugog vremenskog perioda.
Sama riječ ‘ghayth’ u arapskom znači „olakšanje“ ili „spas“. Ovo nam govori da je olakšanje i otklanjanje nedaća i tegoba isto poput „ghaytha“ t.j. zadržane kiše koja je smještena skrivena iza oblaka i mi ne znamo kada će se spustiti ali Allah zna i već ju je poslao: Allah, koji izvodi ono što je skriveno... A kada se kiša konačno spusti ona onda dolazi u izobilju. Ta, zaista, s mukom je i olakšanje. (El-Inširah,5)
اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ
Allah je Taj koji vjetrove šalje, pa oni oblake tjeraju i On ih po nebu, kako On hoće, rasprostire i na komade dijeli, pa ti vidiš kišu kako iz njih pada, i kad je On na robove Svoje na koje želi prolije, oni se odjednom radošću ispune iako su bili očajni prije nego što se spustila na njih. (Rum, 48,49)
وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنشُرُ رَحْمَتَهُ ۚ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ
On šalje kišu kad oni izgube svaku nadu i rasprostire blagoslov Svoj; On je zaštitnik pravi i jedini dostojan hvale. (Aš-Šura, 28)
Neka ovo bude podsjetnik svima nama da budemo strpljivi nad tegobama i nedaćama koje nas zadese u životu jer baš kao što nam je Allah odredio naš udio u tegobama, On nam je isto tako odredio i olakšanje.
سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا
Allah će, sigurno, poslije tegobe, olakšanje dati. (Et-Talak, 7)
