U Kur'anu se često spominju ove prirodne pojave. Neću spomenuti sve ajete jer ih ima mnogo ali svi znamo da su vjetrovi opisani kao „Milost“ i „Donosioci radosnih vijesti“ dok su s druge strane isto tako opisani i kao „Kazna“ i bili su uzrok propasti prijašnjih naroda.
Ono što je intersantno zapaziti jeste jezik koji je upotrebljen u Kur'anu da bi se opisali ovi vjetroviti dani. Da istražimo...
Izraz ريح koji znači „vjetar“ se spominje više puta u Kur'anu, nekad u obliku jednine a nekad u obliku množine.
Sad, kad god se koristi da naznači „Milost“ dolazi u obliku množine: الرياح (rijah).
Ali, kad god se koristi da naznači „Kaznu“, dolazi u obliku jednine: الريح (rih).
Neki primjeri...
Milosti...
وَهُوَ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۚ كَذَٰلِكَ نُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
On je Taj koji šalje vjetrove (rijah-množina) kao radosnu vijest milosti Svoje; a kad oni pokrenu teške oblake, Mi ih prema mrtvom predjelu potjeramo, pa na njega kišu spustimo i učinimo da uz njenu pomoć rastu plodovi svakovrsni; isto ćemo tako mrtve oživiti, opametite se! (al-A'raf: 57)
وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ
Mi šaljemo vjetrove (rijah-množina) da oplođuju, a iz neba spuštamo kišu da imate šta piti – vi time ne možete raspolagati.(al-Hijr: 22)
وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۚ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا
I On šalje vjetrove (rijah-množina) kao radosnu vijest, kao prethodnicu milosti Svoje; i Mi s neba čistu vodu spuštamo. (al-Furqan: 48)
Kazne...
مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَثَلِ رِيحٍ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَٰكِنْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
Ono što u životu na ovome svijetu udijele slično je usjevu onih koji su se prema sebi ogriješili, koji vjetar (rih – jednina) pun leda pogodi i uništi ga. Ne čini njima Allah nepravdu, oni je sami sebi čine. (Aal 'Imran: 117)
حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ ۚ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ
budite iskreno Allahu odani, ne smatrajte nikoga Njemu ravnim! A onaj ko bude smatrao da Allahu ima iko ravan – biće kao onaj koji je s neba pao i koga su ptice razgrabile, ili kao onaj kojeg je vjetar (rih – jednina) u daleki predio odnio. (al-Hajj: 31)
فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَٰذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا ۚ بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ ۖ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ
I kad ugledaše na obzorju oblak, koji se prema dolinama njihovim kretao, povikaše: "Ovaj nam oblak kišu donosi!" – "Ne, to je ono što ste požurivali: vjetar (rih – jednina) koji vam bolnu patnju nosi, (al-Ahqaf: 24)
Tu su u drugi ajeti koje možeš pogledati: Yunus: 22; Ibrahim: 18 ; al-Israa’: 69 ; al-Anbiya: 81 ; al-Rum: 51 ; al-Ahzab: 9 ; al-Fussilat: 16 ; al-Dhariyat: 41 ; al-Qamar: 19 ; al-Haqqah: 6
Sad, šta nam ovo govori o Allahovoj milosti i kazni ???
Neću sricati odgovor ali možda su ovo neke stvari koje možemo uzeti u obzir:
• Veličina Allahove milosti i pravednost Njegove kazne
• Odnos Milost:Kazna (obilje:malo)
• Zapisivanje naših djela (vratiti se hadisu koji o tome govori i ponovo ga pročitati imajući ovo u vidu)
• Razmisliti o hadisu „Moja milost nadvladava Moju srdžbu.“
• Razmisliti o ajetima poput ovog iz sure A’raf : "Kaznom Svojom Ja kažnjavam koga hoću" – reče On – "a milost Moja obuhvaća sve; (al-A’raf, 156)
Ponekad, jednostavno ne možemo pobjeći od vjetrova...i baš kao što ne možeš izbjeći Allahovu kaznu zasigurno ne možeš pobjeći ni od Njegove milosti :-)
