Prvo: Akida u arapskom jeziku i šerijatskoj terminologiji
Akida vodi porijeklo od riječi „akd“, što označava vezivanje, učvršćivanje ili stezanje. (Ibn Munziri, 296/3; Ibn Faris, 679)
U šerijatskoj terminologiji pod ‘akdom’ se misli na nedvojbeno vjerovanje i kategoričku presudu kojoj ne prilazi nikakva sumnja. Akida je ono u što čovjek vjeruje i za što je čovjek vezan svojim srcem i nutrinom, te ono što uzima kao pravac svoga vjerovanja kojeg ispoljava. Ako su ovo nedvojbeno vjerovanje i ova kategorička presuda ispravni i akida je ispravna, kao što je akida Ehlis-Sunneta vel-Džemata. Ako su neispravni, neispravna je i akida, kao što su akide zalutalih sekti. (Mebahisu fi aqideti Ehli sunnet vel džemat, šejh Nasir Abdulkerim Uqla, 9)
Drugo: Pojam Ehlis-Sunneta
Sunnet u arapskom jeziku označava pravac ili put, bio on dob-ar ili loš, a u terminologiji učenjaka islamskog vjerovanja označava uputu na kojoj je bio Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, i njego-vi ashabi, znanjem, uvjerenjem, govorom i djelom. To je Sunnet koji je obavezno slijediti, a sljedbenici tog Sunneta su pohvaljeni. Prekore-ni se oni koji mu se suprostavljaju. Zbog toga je rečeno: Taj i taj čovjek je od Ehlus-Sunneta, tj., on slijedi ispravan i pohvalan pravac. (Mebahisu fi aqideti Ehli sunnet vel džemat,šejh Nasir Abdulkerim Uqla, 13)
Hafiz Ibn Redžeb kaže: „Sunnet je pravac kojim se hodi. Taj pojam obuhvata pridržavanje onoga na čemu je bio Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, i njegovi ispravni nasljednici u vidu uvjerenja, djela i izreka. Ovo je potpuni Sunnet.“ (Džamiul ulum vel hikem, 1/120)
Šejhul-islam Ibn Tejmijje kaže: „Sunnet je ono o čemu postoji šerijatski dokaz. To je pokornost Allahu i Njegovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, svejedno činio ga Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, ili su to drugi činili u njegom vremenu, ili ga nije činio i drugi ga nisu činili u njegovom vremenu. Zato što nije postojalo ono što bi iziskivalo rad po njemu, ili je postojala zapreka za to.“ (Medžmu’u fetava, šejhul-islam Ibn Tejmijje, 317/21)
U ovom značenju Sunnet bi se mogao definisati kao: ‘Slijeđenje predaja Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, nutrinom i vanjštinom. Slijeđenje prvih generacija prethodnika iz reda muhadžira i ensarija.’ (Medžmu’u fetava, šejhul-islam Ibn Tejmijje, 157/3)
Treće: Pojam Džemata, odnosno zajednice
Džemat u arapskom jeziku označava okupljanje i sastajanje. U suprotnom je značenju od razilaženja. Ibn Faris kaže: „Temeljni harfovi ove riječi ukazuju na sjedinjenje određene stvari.“
Džemat u terminologiji učenjaka islamskog vjerovanja pre-dstavlja prethodnike ovog Ummeta, bili oni ashabi, tabi’ini ili oni koji ih slijede sve do Sudnjega dana. Oni koji su se ujedinili oko jasne Istine iz Kur’ana i Sunneta.
(Šerh El Aqidetu Tahavijje, Ibn Ebi Izz, 68; Šerh Aqidetu Vasitijje Ibn Tejmijje, Muhammed Halil Harasi, 61)
Abdullah ibn Mes’ud, radijAllahu anhu, kaže: „Džemat je ono što je u saglasnosti sa Istinom, pa makar čovjek bio sam.“
(El-Lalikai, Šerhu usuli i’atikad; Ibn Asakir, Tarihu Dimešk, 13/322/2; El-Albani, Miškatul-mesabih, 1/61; Ebu Šameh, El-Bais ala inkaril-bid’a vel havadis, 22; Ibn Kajjim, Igasetul-lehfan, 1/69)
Nuajm ibn Hammad kaže: „To znači: Ako se Džemat iskvari, pridržavaj se onoga na čemu je Džemat bio prije nego što se iskvario, pa makar bio i sam. Tada si ti sam Džema’at.“
(Imam Ibnul Qajjim, Igaseti el lehfani, 70/1; Azahu, El Bejheqi)
