Vjerovanje u sve božije Poslanike

Nakon vjerovanja u Allaha dolazi vjerovanje u sve Njegove poslanike, od prvog do posljednjeg, iako ih nismo vidjeli, neka je na sve njih mir. To znači vjerovati i potvrditi poslanice sa kojima su došli i da su dostavili ljudima od Allaha ono što im je naređeno, ispunivši poslanstvo na najbolji način. U to spada vjerovanje i potvrda mudžiza koje potvrđuju njihovo poslanstvo, poštivanje svih poslanika i ne pravljenje razlike između njih, od Nuha do Muhammeda sallallahu alejhi ve sellem. Kaže Uzvišeni Allah:

آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ ۚ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ

“Poslanik vjeruje u ono što mu se objavljuje od Gospodara njegova, i vjernici - svaki vjeruje u Allaha, i meleke Njegove, i knjige Njegove i poslanike Njegove. I oni govore: “Čujemo i pokoravamo se i oprosti nam, Gospodaru naš; Tebi ćemo se vratiti.” (El-Bekara, ajet 285 )


Allah je u Kur’anu spomenuo dvadeset i pet poslanika vjerovijesnika, njih osamnaestericu u slijedećem ajetu:

وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ ۚ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَنْ نَشَاءُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ ۖ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ ۖ كُلٌّ مِنَ الصَّالِحِينَ

“To su dokazi Naši koje dadosmo Ibrahimu za narod njegov. Mi više stepene dajemo onima kojima Mi hoćemo. Gospodar tvoj je, uistinu, Mudar i Sveznajući. I Mi mu poklonismo Ishaka i Ja’kuba; i svakog uputismo - a Nuha smo još prije uputili - i od potomaka njegovih Davuda i Sulejmana, i Ejjuba, i Jusufa, i Musaa, i Haruna, - eto, tako Mi nagrađujemo one koji dobra djela čine - i Zekerijjaa, i Jahjaa, i Isaa i Iljasa - svi oni su bili dobri - i Ismaila i El-Jese’a i Junusa i Luta - i svima njima smo prednost nad svijetom ostalim dali.” (El-En’am, ajeti 83-86)

Ovi su ajeti obuhvatili Ibrahima, Ishaka, Ja’kuba, Nuha, Davuda, Sulejmana, Ejjuba, Jusufa, Musa, Haruna, Zekerijjaa, Jahjaa, Iljasa, Isaa, Ismaila, El-Jesa’a, Junusa i Luta. A ostalu sedmericu Allah je spomenuo na različitim mjestima u Kur’anu: Adem, Idris, Šuajb, Salih, Zul-Kifl, Hud i Muhammed, neka je na sve njih mir i salavat. Ima poslanika o kojima nas Allah nije obavijestio, ali mi trebamo vjerovati u sve njih, jer nam to naređuje Allah i Njegov Poslanik. Kaže Uzvišeni Allah:

وَرُسُلًا قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلًا لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۚ وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَىٰ تَكْلِيمًا
“I poslanicima o kojima smo ti prije kazivali i poslanicima o kojima ti nismo kazivali.” (En-Nisa’, ajet 164)